< مزامیر 78 >
قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! | ۱ 1 |
Escucha, pueblo mío, mi instrucción. Inclina tus oídos a las palabras de mi boca.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. | ۲ 2 |
Abriré mi boca en proverbio. Declararé dichos de antaño de difícil comprensión,
که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران مابرای ما بیان کردهاند. | ۳ 3 |
Los cuales oímos y conocimos. Nos los relataron nuestros antepasados.
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان میکنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. | ۴ 4 |
No los encubriremos a sus hijos. Contaremos a la generación venidera las alabanzas de Yavé, Y su poder y las maravillosas obras que hizo.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ | ۵ 5 |
Él estableció testimonio en Jacob, Y estableció Ley en Israel, La cual mandó a nuestros antepasados Que la enseñaran a sus hijos,
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ | ۶ 6 |
A fin de que la generación venidera [la] supiera, Los hijos que iban a nacer, Con el fin de que se levantaran y la dijeran a sus hijos,
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. | ۷ 7 |
Para que en ʼElohim depositen su confianza, Y no olviden las obras de ʼEL, Sino que guarden sus Mandamientos,
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. | ۸ 8 |
Y no sean como sus antepasados, Generación terca y rebelde, Generación que no preparó su corazón, Y su espíritu no fue fiel a ʼEL.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. | ۹ 9 |
Los hijos de Efraín, arqueros equipados, Dieron la espalda en el día de la batalla.
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، | ۱۰ 10 |
No guardaron el Pacto de ʼElohim Y rehusaron andar en su Ley.
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، | ۱۱ 11 |
Olvidaron sus obras. Él hizo maravillas ante sus antepasados en la tierra de Egipto.
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. | ۱۲ 12 |
Delante de sus antepasados realizó maravillas en la tierra de Egipto. En el campo de Zoán
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. | ۱۳ 13 |
Dividió el mar y los pasó. Detuvo las aguas como en una pila.
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. | ۱۴ 14 |
De día los guiaba con nube, Con resplandor de fuego toda la noche.
در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. | ۱۵ 15 |
Hendió las peñas del desierto Y les dio a beber raudales sin medida.
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. | ۱۶ 16 |
Sacó arroyos de la peña Y las aguas corrieron como ríos.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، | ۱۷ 17 |
Pero ellos aún continuaron pecando contra Él. Se rebelaron contra ʼElyón en el desierto
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. | ۱۸ 18 |
Y en sus corazones tentaron a ʼEL. Pidieron comida según su deseo.
و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟ | ۱۹ 19 |
Hablaron contra ʼElohim: ¿Puede ʼEL preparar una mesa en el desierto?
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» | ۲۰ 20 |
Sí, Él golpeó la roca Y brotaron aguas y se desbordaron torrentes. ¿Puede Él dar también pan? ¿Proveerá carne para su pueblo?
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. | ۲۱ 21 |
Por tanto, oyó Yavé y se indignó. Un fuego se encendió contra Jacob, Y una ira subió contra Israel,
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. | ۲۲ 22 |
Por cuanto no creyeron en ʼElohim, Ni confiaron en su salvación.
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود | ۲۳ 23 |
Sin embargo, mandó a las nubes desde arriba, Y abrió las puertas del cielo.
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. | ۲۴ 24 |
Hizo llover sobre ellos maná para comer Y les dio alimento del cielo.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقهای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. | ۲۵ 25 |
Pan de ángeles comió el hombre. Les envió comida en abundancia.
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، | ۲۶ 26 |
Sopló en el cielo el viento del este Y con su poder atrajo el viento del sur.
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. | ۲۷ 27 |
Esparció sobre ellos carne como polvo, Criaturas aladas como la arena de los mares.
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. | ۲۸ 28 |
Las soltó en medio del campamento alrededor de sus tiendas.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. | ۲۹ 29 |
Comieron y se hartaron, Y les cumplió su deseo.
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود | ۳۰ 30 |
Antes que ellos saciaran su apetito, Cuando la comida estaba en sus bocas,
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. | ۳۱ 31 |
Surgió contra ellos la ira divina Que mató a algunos de los fornidos de ellos Y sometió a los jóvenes escogidos de Israel.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. | ۳۲ 32 |
A pesar de eso, siguieron en pecado Y no dieron crédito a sus maravillas.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. | ۳۳ 33 |
Por tanto consumió sus días en vanidad, Y sus años en temor.
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، | ۳۴ 34 |
Cuando los hería de muerte, Lo buscaban. Se arrepentían y con diligencia lo buscaban.
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. | ۳۵ 35 |
Se acordaban que ʼElohim era su Roca, Y ʼEL, ʼElyón, su Redentor.
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. | ۳۶ 36 |
Lo lisonjeaban con su boca Y le mentían con su lengua.
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. | ۳۷ 37 |
Pues sus corazones no eran firmes hacia Él, Ni eran fieles a su Pacto.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. | ۳۸ 38 |
Pero Él por misericordia perdonó su iniquidad Y no los destruyó. Con frecuencia contuvo su ira Y no despertó todo su enojo.
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد. | ۳۹ 39 |
Recordó que no eran sino carne, Un soplo que pasa y no regresa.
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. | ۴۰ 40 |
¡Cuán a menudo se rebelaron contra Él en el desierto Y lo contristaron en terreno no habitado!
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، | ۴۱ 41 |
Vez tras vez tentaron a ʼEL. Irritaron al Santo de Israel.
و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. | ۴۲ 42 |
No se acordaron de su poder, Del día cuando los redimió del adversario:
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. | ۴۳ 43 |
Cuando realizó en Egipto sus señales, Y sus maravillas en la tierra de Zoán.
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. | ۴۴ 44 |
Cuando convirtió sus ríos en sangre, Y ellos no pudieron beber de sus manantiales.
انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ | ۴۵ 45 |
Cuando envió entre ellos enjambres de moscas que los devoraban Y ranas que los destruían.
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. | ۴۶ 46 |
Cuando entregó a los saltamontes sus cosechas Y el fruto de su trabajo a la langosta.
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. | ۴۷ 47 |
Él destruyó sus viñas con granizo Y sus sicómoros con escarcha.
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. | ۴۸ 48 |
Él entregó al granizo sus vacadas Y a los rayos sus ganados.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. | ۴۹ 49 |
Envió sobre ellos su ardiente ira, Enojo, indignación y angustia, Una banda de mensajeros destructores.
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. | ۵۰ 50 |
Él dispuso un camino para su ira Y no libró sus vidas de la muerte. Entregó sus vidas a la pestilencia
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. | ۵۱ 51 |
E hirió a todos los primogénitos de Egipto, Las primicias de su virilidad en las tiendas de Cam.
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. | ۵۲ 52 |
Pero dirigió a su pueblo como ovejas, Y como rebaño los guió por el desierto.
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. | ۵۳ 53 |
Los condujo con seguridad para que no temieran, Pero el mar cubrió a sus enemigos.
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود. | ۵۴ 54 |
Los llevó hasta la frontera de su Tierra Santa, Al país montañoso que adquirió su mano derecha.
و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. | ۵۵ 55 |
Echó a las naciones de delante de ellos. Con medida [les] repartió las tierras de ellos en heredad, E hizo que las tribus de Israel vivieran en sus tiendas.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. | ۵۶ 56 |
Pero ellos tentaron y provocaron a ʼElyón ʼElohim Y no guardaron sus Testimonios.
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. | ۵۷ 57 |
Regresaron y actuaron deslealmente como sus antepasados. Tal como sus antepasados, fueron desleales. Se desviaron como arco torcido.
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. | ۵۸ 58 |
Lo provocaron con sus lugares altos Y despertaron su celo con sus imágenes de talla.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. | ۵۹ 59 |
Cuando ʼElohim oyó, se indignó Y aborreció a Israel en gran manera.
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، | ۶۰ 60 |
Por lo cual abandonó el Tabernáculo de Silo, El Tabernáculo que estableció entre los hombres.
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد، | ۶۱ 61 |
Entregó su poder a la cautividad Y su resplandor en mano del adversario.
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. | ۶۲ 62 |
Entregó también su pueblo a la espada Y se indignó contra su heredad.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. | ۶۳ 63 |
El fuego devoró a sus jóvenes, Y sus doncellas no tuvieron cantos nupciales.
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. | ۶۴ 64 |
Sus sacerdotes cayeron a espada, Y sus viudas no hicieron lamentación.
آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد، | ۶۵ 65 |
Pero entonces, como el que duerme, Como un valiente que se recupera del vino Despertó ʼAdonay
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. | ۶۶ 66 |
E hirió a sus adversarios por detrás. Puso sobre ellos afrenta perpetua.
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. | ۶۷ 67 |
Desechó la tienda de José Y no eligió a la tribu de Efraín,
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت. | ۶۸ 68 |
Sino escogió a la tribu de Judá Y la Montaña de Sion, que Él amó.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. | ۶۹ 69 |
Construyó en las alturas su Santuario Como la tierra que fundó para siempre.
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. | ۷۰ 70 |
También escogió a David, su esclavo, Y lo tomó de los rebaños.
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. | ۷۱ 71 |
Lo trajo de detrás de las ovejas que tenían crías Para que apacentara a Jacob su pueblo Y a Israel su heredad.
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. | ۷۲ 72 |
Los pastoreó según la integridad de su corazón, Y los guió con la destreza de sus manos.