< مزامیر 78 >

قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! ۱ 1
Учение Асафа. Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. ۲ 2
Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند. ۳ 3
Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. ۴ 4
не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ ۵ 5
Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ ۶ 6
чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. ۷ 7
возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. ۸ 8
и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. ۹ 9
Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، ۱۰ 10
они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، ۱۱ 11
забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. ۱۲ 12
Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. ۱۳ 13
разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. ۱۴ 14
и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. ۱۵ 15
рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. ۱۶ 16
из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، ۱۷ 17
Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. ۱۸ 18
искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟ ۱۹ 19
и говорили против Бога и сказали: “может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?”
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» ۲۰ 20
Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. “Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?”
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. ۲۱ 21
Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. ۲۲ 22
за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود ۲۳ 23
Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. ۲۴ 24
и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. ۲۵ 25
Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، ۲۶ 26
Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. ۲۷ 27
и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. ۲۸ 28
поверг их среди стана их, около жилищ их, -
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. ۲۹ 29
и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود ۳۰ 30
Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. ۳۱ 31
гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. ۳۲ 32
При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. ۳۳ 33
И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، ۳۴ 34
Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. ۳۵ 35
и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. ۳۶ 36
и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. ۳۷ 37
сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. ۳۸ 38
Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد. ۳۹ 39
Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. ۴۰ 40
Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، ۴۱ 41
и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. ۴۲ 42
не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. ۴۳ 43
когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. ۴۴ 44
и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ ۴۵ 45
послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. ۴۶ 46
земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. ۴۷ 47
виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. ۴۸ 48
скот их предал граду и стада их - молниям;
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. ۴۹ 49
послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. ۵۰ 50
уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. ۵۱ 51
поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. ۵۲ 52
и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. ۵۳ 53
вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود. ۵۴ 54
и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. ۵۵ 55
прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. ۵۶ 56
Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. ۵۷ 57
отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. ۵۸ 58
огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. ۵۹ 59
Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، ۶۰ 60
отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد، ۶۱ 61
и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. ۶۲ 62
и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. ۶۳ 63
Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. ۶۴ 64
священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد، ۶۵ 65
Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. ۶۶ 66
и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. ۶۷ 67
и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت. ۶۸ 68
а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. ۶۹ 69
И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. ۷۰ 70
и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. ۷۱ 71
и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. ۷۲ 72
И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.

< مزامیر 78 >