< مزامیر 78 >

قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! ۱ 1
Instrução de Asafe: Povo meu, escuta minha doutrina; inclinai vossos ouvidos às palavras de minha boca.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. ۲ 2
Abrirei minha boca em parábolas; falarei mistérios dos tempos antigos,
که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند. ۳ 3
Os quais ouvimos e conhecemos, e nossos pais nos contaram.
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. ۴ 4
Nós não [os] encobriremos a seus filhos, contaremos à próxima geração sobre os louvores do SENHOR, o seu poder, e suas maravilhas que ele fez.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ ۵ 5
Porque ele firmou um testemunho em Jacó, e pôs a Lei em Israel, a qual ele instruiu aos nossos pais, para que eles ensinassem a seus filhos;
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ ۶ 6
Para que a geração seguinte [dela] soubesse; [e] os filhos que nascessem contassem a seus filhos;
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. ۷ 7
E [assim] pusessem sua esperança em Deus; e não se esquecessem dos feitos de Deus, mas sim, que guardassem os mandamentos dele;
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. ۸ 8
E não fossem como seus pais, [que foram] uma geração teimosa e rebelde; geração que não firmou seu coração, e cujo espírito não foi fiel a Deus.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. ۹ 9
Os filhos de Efraim, mesmo tendo arcos e flechas, viraram-se para trás no dia da batalha;
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، ۱۰ 10
Não guardaram o pacto de Deus, e recusaram a andar conforme sua Lei.
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، ۱۱ 11
E se esqueceram de seus feitos, e de suas maravilhas que ele tinha lhes feito ver.
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. ۱۲ 12
Ele fez maravilhas perante seus pais na terra do Egito, [no] campo de Zoã.
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. ۱۳ 13
Ele dividiu o mar, e os fez passarem por ele; ele fez as águas ficarem paradas como [se estivessem] amontoadas.
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. ۱۴ 14
E ele os guiou com uma nuvem durante o dia, e por toda a noite com uma luz de fogo.
در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. ۱۵ 15
Ele partiu as rochas no deserto, e [lhes] deu de beber como que de abismos profundos.
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. ۱۶ 16
Porque ele tirou correntes da rocha, e fez as águas descerem como rios.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، ۱۷ 17
E [ainda] prosseguiram em pecar contra ele, irritando ao Altíssimo no deserto.
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. ۱۸ 18
E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo comida para o desejo de suas almas.
و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟ ۱۹ 19
E falaram contra Deus, e disseram: Poderia Deus preparar uma mesa de comida no deserto?
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» ۲۰ 20
Eis que ele feriu a rocha, e águas correram [dela] e ribeiros fluíram em abundância; será que ele também poderia [nos] dar pão, ou preparar carne a seu povo?
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. ۲۱ 21
Por isso o SENHOR [os] ouviu, e se irritou; e fogo se acendeu contra Jacó, e furor também subiu contra Israel;
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. ۲۲ 22
Porque eles não creram em Deus, nem confiaram na salvação que dele vem;
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود ۲۳ 23
Mesmo assim, ele deu ordens às altas nuvens, e abriu as portas dos céus;
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. ۲۴ 24
E choveu sobre eles o maná, para comerem; e lhes deu trigo dos céus.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. ۲۵ 25
Cada homem [daquele povo] comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida para se fartarem.
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، ۲۶ 26
Ele fez soprar o vento do oriente nos céus, e trouxe o [vento] do sul com seu poder.
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. ۲۷ 27
Ele fez chover sobre eles carne como a poeira da terra; e aves de asas como a areia do mar;
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. ۲۸ 28
E [as] fez cair no meio de seu acampamento, ao redor de suas tendas.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. ۲۹ 29
Então comeram, e fartaram-se abundantemente; e satisfez o desejo deles.
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود ۳۰ 30
Porem, estando eles [ainda] não satisfeitos, enquanto a comida ainda estava em suas bocas,
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. ۳۱ 31
a ira de Deus subiu contra eles; matou os mais robustos deles e abateu os jovens de Israel.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. ۳۲ 32
Com tudo isto ainda pecaram, e não creram nas maravilhas que ele fez.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. ۳۳ 33
Por isso gastaram seus dias em futilidades, e seus anos em terrores.
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، ۳۴ 34
Quando ele matava [alguns dentre] eles, então buscavam por ele, e se convertiam, e buscavam a Deus de madrugada.
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. ۳۵ 35
E se lembravam de que Deus era sua rocha, e que o Deus Altíssimo [era] o seu libertador.
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. ۳۶ 36
Porém falavam bem dele da boca para fora, e mentiam com suas línguas.
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. ۳۷ 37
Porque o coração deles não era comprometido para com ele, e não foram fiéis ao pacto dele.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. ۳۸ 38
Porém ele, sendo misericordioso, perdoava a maldade deles, e não os destruía; e muitas vezes desviou de mostrar sua ira, e não despertou todo o seu furor;
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد. ۳۹ 39
[Porque] se lembrou de que eles eram carne, e [como] o vento, que vai, e não volta mais.
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. ۴۰ 40
Quantas vezes o provocaram no deserto, e o maltrataram na terra desabitada!
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، ۴۱ 41
Pois voltavam a tentar a Deus, e perturbavam ao Santo de Israel.
و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. ۴۲ 42
Não se lembraram de sua mão, [nem] do dia em que os livrou do adversário.
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. ۴۳ 43
Como quando ele fez seus sinais no Egito, e seus atos maravilhosos no campo de Zoã.
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. ۴۴ 44
E transformou seus rios e suas correntes em sangue, para que não bebessem.
انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ ۴۵ 45
Enviou entre eles variedades de moscas, que os consumiu; e rãs, que os destruíram.
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. ۴۶ 46
E deu suas colheitas ao pulgão, e o trabalho deles ao gafanhoto.
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. ۴۷ 47
Com saraiva destruiu suas vinhas, e suas figueiras-bravas com granizo.
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. ۴۸ 48
E entregou seu gado à saraiva; e seus animais a brasas ardentes.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. ۴۹ 49
Mandou entre eles o ardor de sua ira: fúria, irritação e angústia, enviando mensageiros do mal.
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. ۵۰ 50
Ele preparou o caminho de sua ira; não poupou suas almas da morte, e entregou seus animais à peste.
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. ۵۱ 51
E feriu [mortalmente] a todo primogênito no Egito; as primícias nas forças nas tendas de Cam.
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. ۵۲ 52
E levou a seu povo como a ovelhas; e os guiou pelo deserto como a um rebanho.
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. ۵۳ 53
Ele os conduziu em segurança, e não temeram. O mar encobriu seus inimigos.
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود. ۵۴ 54
E os trouxe até os limites de sua [terra] santa, até este monte, que sua mão direita adquiriu.
و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. ۵۵ 55
E expulsou as nações de diante deles, e fez com que eles repartissem as linhas de sua herança, e fez as tribos de Israel habitarem em suas tendas.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. ۵۶ 56
Porém eles tentaram e provocaram ao Deus Altíssimo; e não guardaram os testemunhos dele.
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. ۵۷ 57
E voltaram a ser [tão] infiéis como os seus pais; desviaram-se como um arco enganoso.
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. ۵۸ 58
E provocaram a ira dele com seus altares pagãos, e com suas imagens de escultura moveram-no de ciúmes.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. ۵۹ 59
Deus ouviu [isto], e se indignou; e rejeitou gravemente a Israel.
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، ۶۰ 60
Por isso ele abandonou o tabernáculo em Siló, a tenda que ele havia estabelecido como habitação entre as pessoas.
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد، ۶۱ 61
E entregou o [símbolo] de seu poder em cativeiro, e sua glória na mão do adversário.
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. ۶۲ 62
E entregou seu povo à espada, e enfureceu-se contra sua herança.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. ۶۳ 63
O fogo consumiu a seus rapazes, e suas virgens não tiveram músicas de casamento.
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. ۶۴ 64
Seus sacerdotes caíram à espada, e suas viúvas não lamentaram.
آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد، ۶۵ 65
Então o Senhor despertou como que do sono, como um homem valente que se exalta com o vinho.
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. ۶۶ 66
E feriu a seus adversários, para que recuassem, [e] lhes pôs como humilhação perpétua.
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. ۶۷ 67
Porém ele rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim.
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت. ۶۸ 68
Mas escolheu a tribo de Judá, o monte de Sião, a quem ele amava.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. ۶۹ 69
E edificou seu santuário como alturas; como a terra, a qual ele fundou para sempre.
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. ۷۰ 70
E ele escolheu a seu servo Davi; e o tomou dos apriscos de ovelhas.
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. ۷۱ 71
Ele o tirou de cuidar das ovelhas geradoras de filhotes, para que ele apascentasse ao seu povo Jacó; e à sua herança Israel.
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. ۷۲ 72
E ele os apascentou com um coração sincero, e os guiou com as habilidades de suas mãos.

< مزامیر 78 >