< مزامیر 78 >
قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید! | ۱ 1 |
Psalmus. Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود. | ۲ 2 |
Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران مابرای ما بیان کردهاند. | ۳ 3 |
Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان میکنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است. | ۴ 4 |
Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quae fecit.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛ | ۵ 5 |
Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛ | ۶ 6 |
ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند. | ۷ 7 |
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود. | ۸ 8 |
Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quae non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند. | ۹ 9 |
Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند، | ۱۰ 10 |
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود، | ۱۱ 11 |
Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quae ostendit eis.
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن. | ۱۲ 12 |
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypti, in campo Taneos.
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود. | ۱۳ 13 |
Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش. | ۱۴ 14 |
Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید. | ۱۵ 15 |
Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت. | ۱۶ 16 |
Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند، | ۱۷ 17 |
Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند. | ۱۸ 18 |
Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟ | ۱۹ 19 |
Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟» | ۲۰ 20 |
Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquae, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید. | ۲۱ 21 |
Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند. | ۲۲ 22 |
Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود | ۲۳ 23 |
Et mandavit nubibus desuper, et ianuas caeli aperuit.
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید. | ۲۴ 24 |
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem caeli dedit eis.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقهای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند. | ۲۵ 25 |
Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد، | ۲۶ 26 |
Transtulit Austrum de caelo: et induxit in virtute sua Africum.
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا. | ۲۷ 27 |
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان. | ۲۸ 28 |
Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد. | ۲۹ 29 |
Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود | ۳۰ 30 |
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escae eorum erant in ore ipsorum,
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت. | ۳۱ 31 |
et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند. | ۳۲ 32 |
In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس. | ۳۳ 33 |
Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند، | ۳۴ 34 |
Cum occideret eos, quaerebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است. | ۳۵ 35 |
Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند. | ۳۶ 36 |
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند. | ۳۷ 37 |
Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت. | ۳۸ 38 |
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که میرود و بر نمی گردد. | ۳۹ 39 |
Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند. | ۴۰ 40 |
Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند، | ۴۱ 41 |
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
و قوت او رابهخاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود. | ۴۲ 42 |
Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن. | ۴۳ 43 |
Sicut posuit in Aegypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید. | ۴۴ 44 |
Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛ | ۴۵ 45 |
Misit in eos cynomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد. | ۴۶ 46 |
Et dedit aerugini fructus eorum: et labores eorum locustae.
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت. | ۴۷ 47 |
Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق. | ۴۸ 48 |
Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر. | ۴۹ 49 |
Misit in eos iram indignationis suae: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود. | ۵۰ 50 |
Viam fecit semitae irae suae, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام. | ۵۱ 51 |
Et percussit omne primogenitum in terra Aegypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود. | ۵۲ 52 |
Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید. | ۵۳ 53 |
Et eduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود. | ۵۴ 54 |
Et induxit eos in montem sanctificationis suae, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید. | ۵۵ 55 |
Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند. | ۵۶ 56 |
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند. | ۵۷ 57 |
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند. | ۵۸ 58 |
In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت. | ۵۹ 59 |
Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود، | ۶۰ 60 |
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد، | ۶۱ 61 |
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید. | ۶۲ 62 |
Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد. | ۶۳ 63 |
Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatae.
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند. | ۶۴ 64 |
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduae eorum non plorabantur.
آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد، | ۶۵ 65 |
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید. | ۶۶ 66 |
Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید. | ۶۷ 67 |
Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت. | ۶۸ 68 |
Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد. | ۶۹ 69 |
Et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in saecula.
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت. | ۷۰ 70 |
Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post foetantes accepit eum.
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند. | ۷۱ 71 |
Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد. | ۷۲ 72 |
Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.