مزامیر 77

۱ 1 برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

in finem pro Idithun psalmus Asaph voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me

۲ 2 در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea

۳ 3 خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma

۴ 4 چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus

۵ 5 درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui

۶ 6 سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum

۷ 7 مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc

۸ 8 آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem

۹ 9 آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma

۱۰ 10 پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi

۱۱ 11 کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum

۱۲ 12 و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor

۱۳ 13 ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster

۱۴ 14 تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam

۱۵ 15 قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma

۱۶ 16 آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi

۱۷ 17 ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt

۱۸ 18 صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra

۱۹ 19 طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur

۲۰ 20 قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.

deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron