مزامیر 73

۱ 1 مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند.

Verdadeiramente bom é Deus para com Israel, para com os limpos de coração.

۲ 2 واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد.

Enquanto a mim, os meus pés quase que se desviaram; pouco faltou para que escorregassem os meus passos.

۳ 3 زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.

Pois eu tinha inveja dos loucos, quando via a prosperidade dos ímpios.

۴ 4 زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.

Porque não há apertos na sua morte, mas firme está a sua força.

۵ 5 مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند.

Não se acham em trabalhos como outra gente, nem são aflitos como outros homens.

۶ 6 بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.

Pelo que a soberba os cerca como um colar; vestem-se de violência como de adorno.

۷ 7 چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.

Os olhos deles estão inchados de gordura: eles tem mais do que o coração podia desejar.

۸ 8 استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند.

São corrompidos e tratam maliciosamente de opressão; falam arrogantemente.

۹ 9 دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند.

Põem as suas bocas contra os céus, e as suas línguas andam pela terra.

۱۰ 10 پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.

Pelo que o seu povo volta aqui, e águas de copo cheio se lhes espremem.

۱۱ 11 و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»

E dizem: Como o sabe Deus? ou há conhecimento no altíssimo?

۱۲ 12 اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.

Eis que estes são ímpios, e prosperam no mundo; aumentam em riquezas.

۱۳ 13 یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام.

Na verdade que em vão tenho purificado o meu coração; e lavei as minhas mãos na inocência.

۱۴ 14 و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.

Pois todo o dia tenho sido aflito, e castigado cada manhã.

۱۵ 15 اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم.

Se eu dissesse: falarei assim; eis que ofenderia a geração de teus filhos.

۱۶ 16 چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.

Quando pensava em entender isto foi para mim muito doloroso;

۱۷ 17 تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.

Até que entrei no santuário de Deus: então entendi eu o fim deles.

۱۸ 18 هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.

Certamente tu os puseste em lugares escorregadios: tu os lanças em destruição.

۱۹ 19 چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.

Como caem na desolação, quase num momento! ficam totalmente consumidos de terrores.

۲۰ 20 مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد.

Como um sonho, quando se acorda, assim, ó Senhor, quando acordares, desprezarás a aparência deles.

۲۱ 21 لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.

Assim o meu coração se azedou, e sinto picadas nos meus rins.

۲۲ 22 و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.

Assim me embruteci, e nada sabia; fiquei como uma besta perante ti.

۲۳ 23 ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای.

Todavia estou de contínuo contigo; tu me sustentaste pela minha mão direita.

۲۴ 24 موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.

Guiar-me-ás com o teu conselho, e depois me receberás em glória.

۲۵ 25 کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم.

Quem tenho eu no céu senão a ti? e na terra não há a quem eu deseje além de ti.

۲۶ 26 اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد.

A minha carne e o meu coração desfalecem; mas Deus é a fortaleza do meu coração, e a minha porção para sempre

۲۷ 27 زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.

Pois eis que os que se alongam de ti, perecerão; tu tens destruído todos aqueles que se desviam de ti.

۲۸ 28 و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.

Mas para mim, bom é aproximar-me de Deus; pus a minha confiança no Senhor Deus, para anunciar todas as tuas obras.