مزامیر 69

۱ 1 برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است.

For the end, [a Psalm] of David, for alternate [strains]. Save me, O God; for the waters have come in to my soul.

۲ 2 در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند.

I am stuck fast in deep mire, and there is no standing: I am come in to the depths of the sea, and a storm has overwhelmed me.

۳ 3 از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است.

I am weary [of] crying, my throat has become hoarse; mine eyes have failed by my waiting on my God.

۴ 4 آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.

They that hate me without a cause are more than the hairs of my head: my enemies that persecute me unrighteously are strengthened: then I restored that which I took not away.

۵ 5 ‌ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست.

O God, thou knowest my foolishness; and my transgressions are not hidden from thee.

۶ 6 ‌ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند.

Let not them that wait on thee, O Lord of hosts, be ashamed on my account: let not them that seek thee, be ashamed on my account, O God of Israel.

۷ 7 زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است.

For I have suffered reproach for thy sake; shame has covered my face.

۸ 8 نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب.

I became strange to my brethren, and a stranger to my mother's children.

۹ 9 زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

For the zeal of thine house has eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.

۱۰ 10 روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

And I bowed down my soul with fasting, and that was made my reproach.

۱۱ 11 پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

And I put on sackcloth for my covering; and I became a proverb to them.

۱۲ 12 دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام.

They that sit in the gate talked against me, and they that drank wine sang against me.

۱۳ 13 و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

But I [will cry] to thee, O Lord, in my prayer; O God, it is a propitious time: in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.

۱۴ 14 مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

Save me from the mire, that I stick not [in it]: let me be delivered from them that hate me, and from the deep waters.

۱۵ 15 مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.

Let not the waterflood drown me, nor let the deep swallow me up; neither let the well shut its mouth upon me.

۱۶ 16 ‌ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما.

Hear me, O Lord; for thy mercy is good: according to the multitude of thy compassions look upon me.

۱۷ 17 و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما.

And turn not away thy face from thy servant; for I am afflicted: hear me speedily.

۱۸ 18 به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

Draw nigh to my soul and redeem it: deliver me because of mine enemies.

۱۹ 19 تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند.

For thou knowest my reproach, and my shame, and my confusion; all that afflict me are before thee.

۲۰ 20 عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

My soul has waited for reproach and misery; and I waited for one to grieve with me, but there was none; and for one to comfort me, but I found none.

۲۱ 21 مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

They gave [me] also gall for my food, and made me drink vinegar for my thirst.

۲۲ 22 پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.

Let their table before them be for a snare, and for a recompense, and for a stumbling-block.

۲۳ 23 چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان.

Let their eyes be darkened that they should not see; and bow down their back continually.

۲۴ 24 خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.

Pour out thy wrath upon them, and let the fury of thine anger take hold on them.

۲۵ 25 خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود.

Let their habitation be made desolate; and let there be no inhabitant in their tents:

۲۶ 26 زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.

Because they persecuted him whom thou hast smitten; and they have added to the grief of my wounds.

۲۷ 27 گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند.

Add iniquity to their iniquity; and let them not come into thy righteousness.

۲۸ 28 از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند.

Let them be blotted out of the book of the living, and let them not be written with the righteous.

۲۹ 29 و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

I am poor and sorrowful; but the salvation of thy countenance has helped me.

۳۰ 30 و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود.

I will praise the name of my God with a song, I will magnify him with praise;

۳۱ 31 و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد.

and [this] shall please God more than a young calf having horns and hoofs.

۳۲ 32 حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،

Let the poor see and rejoice; seek the Lord diligently, and ye shall live.

۳۳ 33 زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد.

For the Lord hears the poor, and does not set at nought his fettered ones.

۳۴ 34 آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد.

Let the heavens and the earth raise him, the sea, and all things moving in them.

۳۵ 35 زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند.

For God will save Sion, and the cities of Judea shall be built; and [men] shall dwell there, and inherit it.

۳۶ 36 وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید.

And the seed of his servants shall possess it, and they that love his name shall dwell therein.