مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

В конец, песнь псалма воскресения.

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Воскликните Господеви вся земля, пойте же имени Его, дадите славу хвале Его.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Рцыте Богу: коль страшна дела Твоя? Во множестве силы Твоея солжут Тебе врази Твои.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

Вся земля да поклонится Тебе и поет Тебе, да поет же имени Твоему, Вышний.

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Приидите и видите дела Божия, коль страшен в советех паче сынов человеческих.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

Обращаяй море в сушу, в реце пройдут ногами: тамо возвеселимся о Нем,

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

владычествующем силою Своею веком: очи Его на языки призираете: преогорчевающии да не возносятся в себе.

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Благословите, языцы, Бога нашего, и услышан сотворите глас хвалы Его,

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

положшаго душу мою в живот, и не давшаго во смятение ног моих.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

Яко искусил ны еси, Боже, разжегл ны еси, якоже разжизается сребро.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Ввел ны еси в сеть, положил еси скорби на хребте нашем.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Возвел еси человеки на главы нашя: проидохом сквозе огнь и воду, и извел еси ны в покой.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

Вниду в дом Твой со всесожжением, воздам Тебе молитвы моя,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

яже изрекосте устне мои, и глаголаша уста моя в скорби моей.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

Всесожжения тучна вознесу Тебе с кадилом, и овны, вознесу Тебе волы с козлы.

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Приидите, услышите, и повем вам, вси боящиися Бога, елика сотвори души моей.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

К Нему усты моими воззвах, и вознесох под языком моим.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

Неправду аще узрех в сердцы моем, да не услышит мене Господь.

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

Сего ради услыша мя Бог, внят гласу моления моего.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Благословен Бог, Иже не отстави молитву мою и милость Свою от мене.