< مزامیر 66 >

برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! ۱ 1
Начальнику хора. Песнь. Воскликните Богу, вся земля.
جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! ۲ 2
Пойте славу имени Его, воздайте славу, хвалу Ему.
خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! ۳ 3
Скажите Богу: как страшен Ты в делах Твоих! По множеству силы Твоей, покорятся Тебе враги Твои.
تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه. ۴ 4
Вся земля да поклонится Тебе и поет Тебе, да поет имени Твоему!
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است. ۵ 5
Придите и воззрите на дела Бога, страшного в делах над сынами человеческими.
دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. ۶ 6
Он превратил море в сушу; через реку перешли стопами, там веселились мы о Нем.
در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه. ۷ 7
Могуществом Своим владычествует Он вечно; очи Его зрят на народы, да не возносятся мятежники.
‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید. ۸ 8
Благословите, народы, Бога нашего и провозгласите хвалу Ему.
که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد. ۹ 9
Он сохранил душе нашей жизнь и ноге нашей не дал поколебаться.
زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند. ۱۰ 10
Ты испытал нас, Боже, переплавил нас, как переплавляют серебро.
ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. ۱۱ 11
Ты ввел нас в сеть, положил оковы на чресла наши,
مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی. ۱۲ 12
посадил человека на главу нашу. Мы вошли в огонь и в воду, и Ты вывел нас на свободу.
قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، ۱۳ 13
Войду в дом Твой со всесожжениями, воздам Тебе обеты мои,
که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم. ۱۴ 14
которые произнесли уста мои и изрек язык мой в скорби моей.
قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. ۱۵ 15
Всесожжения тучные вознесу Тебе с воскурением тука овнов, принесу в жертву волов и козлов.
‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. ۱۶ 16
Придите, послушайте, все боящиеся Бога, и я возвещу вам, что сотворил Он для души моей.
به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. ۱۷ 17
Я воззвал к Нему устами моими и превознес Его языком моим.
اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید. ۱۸ 18
Если бы я видел беззаконие в сердце моем, то не услышал бы меня Господь.
لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده. ۱۹ 19
Но Бог услышал, внял гласу моления моего.
متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است. ۲۰ 20
Благословен Бог, Который не отверг молитвы моей и не отвратил от меня милости Своей.

< مزامیر 66 >