مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל-הארץ

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

זמרו כבוד-שמו שימו כבוד תהלתו

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

אמרו לאלהים מה-נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

כל-הארץ ישתחוו לך--ויזמרו-לך יזמרו שמך סלה

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על-בני אדם

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

הפך ים ליבשה--בנהר יעברו ברגל שם נשמחה-בו

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

משל בגבורתו עולם-- עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל-ירימו (ירומו) למו סלה

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

השם נפשנו בחיים ולא-נתן למוט רגלנו

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

כי-בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף-כסף

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

הרכבת אנוש לראשנו באנו-באש ובמים ותוציאנו לרויה

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

אשר-פצו שפתי ודבר-פי בצר-לי

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

עלות מיחים אעלה-לך עם-קטרת אילים אעשה בקר עם-עתודים סלה

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

לכו-שמעו ואספרה כל-יראי אלהים אשר עשה לנפשי

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

אליו פי-קראתי ורומם תחת לשוני

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

און אם-ראיתי בלבי-- לא ישמע אדני

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

ברוך אלהים-- אשר לא-הסיר תפלתי וחסדו מאתי