مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

Au chef de musique. Cantique. Psaume. Poussez des cris de joie vers Dieu, toute la terre!

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Chantez la gloire de son nom, rendez glorieuse sa louange.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Dites à Dieu: Que tes œuvres sont terribles! Tes ennemis se soumettent à toi, à cause de la grandeur de ta force.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

Toute la terre se prosternera devant toi, et chantera tes louanges; elle chantera ton nom. (Sélah)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Venez, et voyez les œuvres de Dieu: il est terrible dans ses actes envers les fils des hommes.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

Il changea la mer en terre sèche; ils passèrent le fleuve à pied: là nous nous sommes réjouis en lui.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

Il domine par sa puissance pour toujours; ses yeux observent les nations. Que les rebelles ne s’élèvent pas! (Sélah)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Peuples, bénissez notre Dieu, et faites entendre la voix de sa louange.

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

C’est lui qui a conservé notre âme en vie, et il n’a pas permis que nos pieds soient ébranlés.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

Car, ô Dieu! tu nous as éprouvés, tu nous as affinés comme on affine l’argent;

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Tu nous as fait entrer dans le filet, tu as mis un fardeau accablant sur nos reins;

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Tu as fait passer les hommes sur notre tête; nous sommes entrés dans le feu et dans l’eau, et tu nous as fait sortir dans un lieu spacieux.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

J’entrerai dans ta maison avec des holocaustes; j’acquitterai envers toi mes vœux,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

Ce que mes lèvres ont proféré, et que ma bouche a dit dans ma détresse.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

Je t’offrirai des holocaustes de bêtes grasses, avec l’encens des béliers; je sacrifierai du gros bétail avec des boucs. (Sélah)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Venez, écoutez, vous tous qui craignez Dieu, et je raconterai ce qu’il a fait pour mon âme.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

J’ai crié à lui de ma bouche, et il a été exalté par ma langue.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

Si j’avais regardé l’iniquité dans mon cœur, le Seigneur ne m’aurait pas écouté.

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

Cependant Dieu m’a écouté; il a fait attention à la voix de ma prière.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Béni soit Dieu, qui n’a point rejeté ma prière, ni retiré d’avec moi sa bonté.