< مزامیر 66 >

برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! ۱ 1
[For the Chief Musician. A song. A Psalm.] Make a joyful shout to God, all the earth.
جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! ۲ 2
Sing to the glory of his name. Offer glory and praise.
خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! ۳ 3
Tell God, "How awesome are your deeds. Through the greatness of your power, your enemies submit themselves to you.
تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه. ۴ 4
All the earth will worship you, and will sing to you; they will sing to your name." (Selah)
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است. ۵ 5
Come, and see God's deeds—awesome work on behalf of the descendants of Adam.
دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. ۶ 6
He turned the sea into dry land. They went through the river on foot. There, we rejoiced in him.
در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه. ۷ 7
He rules by his might forever. His eyes watch the nations. Do not let the rebellious rise up against him. (Selah)
‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید. ۸ 8
Praise our God, you peoples. Make the sound of his praise heard,
که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد. ۹ 9
who preserves our life among the living, and doesn't allow our feet to be moved.
زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند. ۱۰ 10
For you, God, have tested us. You have refined us, as silver is refined.
ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. ۱۱ 11
You brought us into prison. You laid a burden on our backs.
مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی. ۱۲ 12
You allowed men to ride over our heads. We went through fire and through water, but you brought us out to a spacious place.
قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، ۱۳ 13
I will come into your temple with burnt offerings. I will pay my vows to you,
که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم. ۱۴ 14
which my lips promised, and my mouth spoke, when I was in distress.
قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. ۱۵ 15
I will offer to you burnt offerings of fat animals, with the offering of rams, I will offer bulls with goats. (Selah)
‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. ۱۶ 16
Come, and hear, all you who fear God. I will declare what he has done for my soul.
به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. ۱۷ 17
I cried to him with my mouth. He was extolled with my tongue.
اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید. ۱۸ 18
If I cherished sin in my heart, the LORD wouldn't have listened.
لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده. ۱۹ 19
But most certainly, God has listened. He has heard the voice of my prayer.
متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است. ۲۰ 20
Blessed be God, who has not turned away my prayer, nor his loving kindness from me.

< مزامیر 66 >