مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

To him that excelleth. A song or Psalme. Rejoice in God, all ye inhabitants of the earth.

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Sing forth the glory of his name: make his praise glorious.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Say vnto God, Howe terrible art thou in thy workes! through the greatnesse of thy power shall thine enemies be in subiection vnto thee.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

All the worlde shall worship thee, and sing vnto thee, euen sing of thy Name. (Selah)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Come and beholde the workes of God: he is terrible in his doing towarde the sonnes of men.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

He hath turned the Sea into drie land: they passe through the riuer on foote: there did we reioyce in him.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

He ruleth the worlde with his power: his eyes beholde the nations: the rebellious shall not exalt them selues. (Selah)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Prayse our God, ye people, and make the voyce of his prayse to be heard.

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

Which holdeth our soules in life, and suffereth not our feete to slippe.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

For thou, O God, hast proued vs, thou hast tryed vs as siluer is tryed.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

Thou hast brought vs into the snare, and layed a strait chaine vpon our loynes.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

Thou hast caused men to ryde ouer our heads: we went into fire and into water, but thou broughtest vs out into a welthie place.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

I will go into thine House with burnt offrings, and will pay thee my vowes,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

Which my lippes haue promised, and my mouth hath spoken in mine affliction.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

I will offer vnto thee the burnt offerings of fat rammes with incense: I will prepare bullocks and goates. (Selah)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Come and hearken, all ye that feare God, and I will tell you what he hath done to my soule.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

I called vnto him with my mouth, and he was exalted with my tongue.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

If I regard wickednesse in mine heart, the Lord will not heare me.

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

But God hath heard me, and considered the voyce of my prayer.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Praysed be God, which hath not put backe my prayer, nor his mercie from me.