مزامیر 66

۱ 1 برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

To the chief music-maker. A Song. A Psalm. Send up a glad cry to God, all the earth:

۲ 2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

Make a song in honour of his name: give praise and glory to him.

۳ 3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

Say to God, How greatly to be feared are your works! because of your great power your haters are forced to put themselves under your feet.

۴ 4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

Let all the earth give you worship, and make songs to you; let them make songs to your name. (Selah)

۵ 5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

Come and see the works of God: he is to be feared in all he does to the children of men.

۶ 6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

The sea was turned into dry land: they went through the river on foot: there did we have joy in him.

۷ 7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

He is ruling in power for ever; his eyes are watching the nations: may his haters have no strength against him. (Selah)

۸ 8 ‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

Give blessings to our God, O you peoples, let the voice of his praise be loud;

۹ 9 که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

Because he gives us life, and has not let our feet be moved.

۱۰ 10 زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.

For you, O God, have put us to the test: testing us by fire like silver.

۱۱ 11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

You let us be put in prison; chains were put on our legs.

۱۲ 12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.

You let men go driving over our heads; we went through fire and through water; but you took us out into a wide place.

۱۳ 13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

I will come into your house with burned offerings, I will make payment of my debt to you,

۱۴ 14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

Keeping the word which came from my lips, and which my mouth said, when I was in trouble.

۱۵ 15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

I will give you burned offerings of fat beasts, and the smoke of sheep; I will make offerings of oxen and goats. (Selah)

۱۶ 16 ‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

Come, give ear to me, all you God-fearing men, so that I may make clear to you what he has done for my soul.

۱۷ 17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

My voice went up to him, and I was lifted up from the underworld.

۱۸ 18 اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.

I said in my heart, The Lord will not give ear to me:

۱۹ 19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

But truly God's ear has been open; he has give attention to the voice of my prayer.

۲۰ 20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

Praise be to God who has not taken away his good faith and his mercy from me.