مزامیر 62
| برای یدوتون سالار مغنیان. مزمور داود جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من از جانب اوست. | ۱ 1 |
Til Sangmesteren. Til Jedutun. En Salme af David.
| او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من. پس بسیار جنبش نخواهم خورد. | ۲ 2 |
Min Sjæl er Stille for Gud alene, min Frelse kommer fra ham;
| تا به کی بر مردی هجوم می‌آورید تا همگی شما او راهلاک کنید مثل دیوار خمشده و حصار جنبش خورده؟ | ۳ 3 |
ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes meget.
| در این فقط مشورت می‌کنند که او را ازمرتبه‌اش بیندازند. و دروغ را دوست می‌دارند. به زبان خود برکت می‌دهند و در دل خود لعنت می‌کنند، سلاه. | ۴ 4 |
Hvor længe stormer I løs paa en Mand, — alle slaar I ham ned — som paa en hældende Væg, en faldende Mur?
| ای جان من فقط برای خدا خاموش شو زیراکه امید من از وی است. | ۵ 5 |
Ja, de oplægger Raad om at styrte ham fra hans Højhed. De elsker Løgn, velsigner med Munden, men forbander i deres Indre. (Sela)
| او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من تا جنبش نخورم. | ۶ 6 |
Vær stille hos Gud alene, min Sjæl, thi fra ham kommer mit Haab;
| برخداست نجات و جلال من. صخره قوت من وپناه من در خداست. | ۷ 7 |
ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes.
| ای قوم همه وقت بر اوتوکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست، سلاه. | ۸ 8 |
Hos Gud er min Hjælp og min Ære, min stærke Klippe, min Tilflugt har jeg i Gud;
| البته بنی آدم بطالت‌اند و بنی بشر دروغ. در ترازو بالا می‌روندزیرا جمیع از بطالت سبکترند. | ۹ 9 |
stol paa ham, al Folkets Forsamling, udøs for ham eders Hjerte, Gud er vor Tilflugt. (Sela)
| بر ظلم توکل مکنید و بر غارت مغرور مشوید. چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید. | ۱۰ 10 |
Kun Tomhed er Mennesker, Mænd en Løgn, paa Vægtskaalen vipper de op, de er Tomhed til Hobe.
| خدا یک بارگفته است و دو بار این را شنیده‌ام که قوت از آن خداست. | ۱۱ 11 |
Forlad eder ikke paa Vold, lad jer ikke blænde af Ran; om Rigdommen vokser, agt ikke derpaa!
| ای خداوند رحمت نیز از آن تواست، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد. | ۱۲ 12 |
Een Gang talede Gud, to Gange hørte jeg det: at Magten er Guds, Og Miskundhed er hos dig, o Herre. Thi enhver gengælder du efter hans Gerning.
