< مزامیر 6 >

برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! ۱ 1
برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن.
‌ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، ۲ 2
ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته
و جان من بشدت پریشان است. پس تو‌ای خداوند، تا به کی؟ ۳ 3
و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟
‌ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش! ۴ 4
ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.
زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol h7585) ۵ 5
زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585)
از ناله خود وامانده‌ام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق می‌کنم، و بسترخویش را به اشکها تر می‌سازم! ۶ 6
از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم.
چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. ۷ 7
از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند.
‌ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! ۸ 8
ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.
خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. ۹ 9
او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد.
همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. ۱۰ 10
آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد.

< مزامیر 6 >