< مزامیر 6 >
برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! | ۱ 1 |
Æ, Drottinn! Ekki refsa mér í reiði þinni!
ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، | ۲ 2 |
Miskunnaðu mér því að ég örmagnast. Lækna mig, því að líkami minn er sjúkur.
و جان من بشدت پریشان است. پس توای خداوند، تا به کی؟ | ۳ 3 |
Ég er hræddur, veit ekki mitt rjúkandi ráð. Ó, Drottinn, reistu mig á fætur, og það fljótt!
ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجاتبخش! | ۴ 4 |
Komdu Drottinn og læknaðu mig. Bjargaðu mér í kærleika þínum.
زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol ) | ۵ 5 |
Því að ef ég dey, þá get ég ekki lengur lofað þig meðal vina minna. (Sheol )
از ناله خود واماندهام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق میکنم، و بسترخویش را به اشکها تر میسازم! | ۶ 6 |
Ég er aðframkominn af kvöl. Hverja nótt væti ég koddann með tárum.
چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. | ۷ 7 |
Augu mín daprast af hryggð vegna illráða óvina minna.
ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! | ۸ 8 |
Farið! Látið mig í friði, þið illmenni, því að Drottinn hefur séð tár mín
خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. | ۹ 9 |
og heyrt grátbeiðni mína. Hann mun svara öllum mínum bænum.
همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. | ۱۰ 10 |
Óvinir mínir munu verða til skammar og skelfingin mun steypast yfir þá. Guð mun reka þá sneypta burtu.