مزامیر 6
| برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! | ۱ 1 |
Auf den Siegesspender, mit Saitenspiel, ein Gesang, ein Lied, von David. Herr! Straf mich nicht in Deinem Zorn! In Deinem Grimme züchtige mich nicht!
| ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، | ۲ 2 |
Herr! Sei mir gnädig! Ich vergehe, Herr! Verschone mich! Erschüttert ist mein Leib.
| و جان من بشدت پریشان است. پس تو‌ای خداوند، تا به کی؟ | ۳ 3 |
Die Seele ist mir ganz verwirrt. Und Du, Herr, ach wie lange noch?
| ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش! | ۴ 4 |
Noch einmal rette mir du Leben, Herr! Hilf mir um Deiner Gnade willen!
| زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol h7585) | ۵ 5 |
Im Tode denkt man Deiner nicht. Wer lobte Dich im Schattenreich? - (Sheol h7585)
| از ناله خود وامانده‌ام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق می‌کنم، و بسترخویش را به اشکها تر می‌سازم! | ۶ 6 |
Von meinem Seufzen bin ich müde; ich bade jede Nacht mein Bett und netze meine Ruhestatt mit Tränen.
| چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. | ۷ 7 |
Vor Kummer schlaflos ist mein Auge beim Blick auf alle meine Widersacher.
| ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! | ۸ 8 |
Weicht, Übeltäter all', von mir! Mein lautes Weinen hört der Herr.
| خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. | ۹ 9 |
Mein Flehen hört der Herr; der Herr nimmt meine Bitte an.
| همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. | ۱۰ 10 |
Beschämt, bestürzt sei'n alle meine Feinde! Zurück! In einem Augenblicke seien sie zuschanden!
