< مزامیر 6 >

برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! ۱ 1
O LORD, rebuke me not in your anger, neither chasten me in your hot displeasure.
‌ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، ۲ 2
Have mercy on me, O LORD; for I am weak: O LORD, heal me; for my bones are vexed.
و جان من بشدت پریشان است. پس تو‌ای خداوند، تا به کی؟ ۳ 3
My soul is also sore vexed: but you, O LORD, how long?
‌ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش! ۴ 4
Return, O LORD, deliver my soul: oh save me for your mercies’ sake.
زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟ (Sheol h7585) ۵ 5
For in death there is no remembrance of you: in the grave who shall give you thanks? (Sheol h7585)
از ناله خود وامانده‌ام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق می‌کنم، و بسترخویش را به اشکها تر می‌سازم! ۶ 6
I am weary with my groaning; all the night make I my bed to swim; I water my couch with my tears.
چشم من ازغصه کاهیده شد و بسبب همه دشمنانم تارگردید. ۷ 7
My eye is consumed because of grief; it waxes old because of all my enemies.
‌ای همه بدکاران از من دور شوید، زیراخداوند آواز گریه مرا شنیده است! ۸ 8
Depart from me, all you workers of iniquity; for the LORD has heard the voice of my weeping.
خداونداستغاثه مرا شنیده است. خداوند دعای مرااجابت خواهد نمود. ۹ 9
The LORD has heard my supplication; the LORD will receive my prayer.
همه دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید. ۱۰ 10
Let all my enemies be ashamed and sore vexed: let them return and be ashamed suddenly.

< مزامیر 6 >