مزامیر 56
| برای سالار مغنیان بر فاخته ساکت در بلاد بعیده. مکتوم داود وقتی که فلسطینیان او را در جت گرفتند ای خدا بر من رحم فرما، زیرا که انسان مرا به شدت تعاقب می‌کند. تمامی روزجنگ کرده، مرا اذیت می‌نماید. | ۱ 1 |
Til sangmesteren; efter "Den målløse due på de fjerne steder"; av David; en gyllen sang da filistrene grep ham i Gat. Vær mig nådig, Gud! for mennesker vil opsluke mig; hele dagen trenger de mig med krig.
| خصمانم تمامی روز مرا به شدت تعاقب می‌کنند. زیرا که بسیاری با تکبر با من می‌جنگند. | ۲ 2 |
Mine fiender søker å opsluke mig hele dagen; for mange er de som strider mot mig i overmot.
| هنگامی که ترسان شوم، من بر تو توکل خواهم داشت. | ۳ 3 |
På den dag jeg frykter, setter jeg min lit til dig.
| در خدا کلام او را خواهم ستود. بر خداتوکل کرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ | ۴ 4 |
Ved Gud priser jeg hans ord; til Gud setter jeg min lit, jeg frykter ikke; hvad skulde kjød kunne gjøre mig?
| هر روزه سخنان مرا منحرف می‌سازند. همه فکرهای ایشان درباره من برشرارت است. | ۵ 5 |
Hele dagen forvender de mine ord; alle deres tanker er mig imot til det onde.
| ایشان جمع شده، کمین می‌سازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصدجان من دارند. | ۶ 6 |
De slår sig sammen, de lurer, de tar vare på mine trin, fordi de står mig efter livet.
| آیا ایشان به‌سبب شرارت خودنجات خواهند یافت؟ ای خدا امت‌ها را درغضب خویش بینداز. | ۷ 7 |
Skulde de undslippe tross sin ondskap? Støt folkeslag ned i vrede, Gud!
| تو آوارگیهای مرا تقریر کرده‌ای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟ | ۸ 8 |
Hvor ofte jeg har flyktet, det har du tellet; mine tårer er gjemt i din flaske; står de ikke i din bok?
| آنگاه در روزی که تو رابخوانم دشمنانم روخواهند گردانید. این رامی دانم زیرا خدا با من است. | ۹ 9 |
Da skal mine fiender vende tilbake, på den dag jeg roper; dette vet jeg at Gud er med mig.
| در خدا کلام او را خواهم ستود. درخداوند کلام او را خواهم ستود. | ۱۰ 10 |
Ved Gud priser jeg ordet; ved Herren priser jeg ordet.
| بر خدا توکل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می‌توانند کرد؟ | ۱۱ 11 |
Til Gud setter jeg min lit, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske kunne gjøre mig?
| ای خدا نذرهای تو بر من است. قربانی های حمد را نزد تو خواهم گذرانید. | ۱۲ 12 |
På mig, Gud, hviler løfter til dig; jeg vil betale dig med takksigelser.
| زیرا که جانم را از موت رهانیده‌ای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نورزندگان به حضور خدا سالک باشم؟ | ۱۳ 13 |
For du har fridd min sjel fra døden, ja mine føtter fra fall, så jeg kan vandre for Guds åsyn i de levendes lys.
