مزامیر 56

۱ 1 برای سالار مغنیان بر فاخته ساکت در بلاد بعیده. مکتوم داود وقتی که فلسطینیان او را در جت گرفتند ای خدا بر من رحم فرما، زیرا که انسان مرا به شدت تعاقب می‌کند. تمامی روزجنگ کرده، مرا اذیت می‌نماید.

“For the leader of the music. To be sung to the tune of “The dumb dove among strangers.” A psalm of David, when the Philistines took him in Gath.” Have pity upon me, O God! for man panteth for my life; My adversary daily oppresseth me!

۲ 2 خصمانم تمامی روز مرا به شدت تعاقب می‌کنند. زیرا که بسیاری با تکبر با من می‌جنگند.

Mine enemies daily pant for my life, And many are they who war proudly against me.

۳ 3 هنگامی که ترسان شوم، من بر تو توکل خواهم داشت.

When I am in fear, I will put my trust in thee!

۴ 4 در خدا کلام او را خواهم ستود. بر خداتوکل کرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟

Through God shall I praise his word; In God do I put my trust; I will not fear; What can flesh do to me?

۵ 5 هر روزه سخنان مرا منحرف می‌سازند. همه فکرهای ایشان درباره من برشرارت است.

Every day they wrest my words; All their thoughts are against me for evil.

۶ 6 ایشان جمع شده، کمین می‌سازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصدجان من دارند.

They gather themselves together, they hide themselves, they watch my steps, Lying in wait for my life.

۷ 7 آیا ایشان به‌سبب شرارت خودنجات خواهند یافت؟ ای خدا امت‌ها را درغضب خویش بینداز.

Shall they escape by their iniquity? In thine anger cast down the people, O God!

۸ 8 تو آوارگیهای مرا تقریر کرده‌ای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟

Count thou my wanderings; Put my tears into thy bottle! Are they not recorded in thy book?

۹ 9 آنگاه در روزی که تو رابخوانم دشمنانم روخواهند گردانید. این رامی دانم زیرا خدا با من است.

When I cry to thee, my enemies shall turn back; This I know, that God is for me.

۱۰ 10 در خدا کلام او را خواهم ستود. درخداوند کلام او را خواهم ستود.

Through God shall I praise his word; I shall glory in the promise of Jehovah.

۱۱ 11 بر خدا توکل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می‌توانند کرد؟

In God do I put my trust; I will not fear: What can man do to me?

۱۲ 12 ‌ای خدا نذرهای تو بر من است. قربانی های حمد را نزد تو خواهم گذرانید.

Thy vows are upon me, O God! I will render praises to thee!

۱۳ 13 زیرا که جانم را از موت رهانیده‌ای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نورزندگان به حضور خدا سالک باشم؟

For thou hast delivered me from death, Yea, my feet from falling, That I may walk before God in the light of the living.