مزامیر 55

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتار ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن!

For the choirmaster. With stringed instruments. A Maskil of David. Listen to my prayer, O God, and do not ignore my plea.

۲ 2 به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله می‌کنم.

Attend to me and answer me. I am restless in my complaint, and distraught

۳ 3 از آواز دشمن و به‌سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند.

at the voice of the enemy, at the pressure of the wicked. For they release disaster upon me and revile me in their anger.

۴ 4 دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است.

My heart murmurs within me, and the terrors of death assail me.

۵ 5 ترس و لرز به من در‌آمده است. وحشتی هولناک مرا در‌گرفته است.

Fear and trembling grip me, and horror has overwhelmed me.

۶ 6 و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.

I said, “Oh, that I had wings like a dove! I would fly away and find rest.

۷ 7 هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.

How far away I would flee! In the wilderness I would remain.

۸ 8 می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.

I would hurry to my shelter, far from this raging tempest.”

۹ 9 ‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.

O Lord, confuse and confound their speech, for I see violence and strife in the city.

۱۰ 10 روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.

Day and night they encircle the walls, while malice and trouble lie within.

۱۱ 11 فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.

Destruction is within; oppression and deceit never leave the streets.

۱۲ 12 زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.

For it is not an enemy who insults me; that I could endure. It is not a foe who rises against me; from him I could hide.

۱۳ 13 بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!

But it is you, a man like myself, my companion and close friend.

۱۴ 14 که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.

We shared sweet fellowship together; we walked with the crowd into the house of God.

۱۵ 15 موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. (Sheol h7585)

Let death seize them by surprise; let them go down to Sheol alive, for evil is with them in their homes. (Sheol h7585)

۱۶ 16 و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.

But I call to God, and the LORD saves me.

۱۷ 17 شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.

Morning, noon, and night, I cry out in distress, and He hears my voice.

۱۸ 18 جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند.

He redeems my soul in peace from the battle waged against me, even though many oppose me.

۱۹ 19 خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند.

God will hear and humiliate them— the One enthroned for the ages— (Selah) because they do not change and they have no fear of God.

۲۰ 20 دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است.

My companion attacks his friends; he violates his covenant.

۲۱ 21 سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

His speech is smooth as butter, but war is in his heart. His words are softer than oil, yet they are swords unsheathed.

۲۲ 22 نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.

Cast your burden upon the LORD and He will sustain you; He will never let the righteous be shaken.

۲۳ 23 وتو‌ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.

But You, O God, will bring them down to the Pit of destruction; men of bloodshed and deceit will not live out half their days. But I will trust in You.