< مزامیر 54 >

برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتاروقتی که زیفیان نزد شاول آمده، گفتند آیا داودنزد ما خود را پنهان نمی کند ای خدا به نام خود مرا نجات بده و به قوت خویش بر من داوری نما. ۱ 1
Luwasa ako, O Dios, pinaagi sa imong ngalan, ug hukmi ako sa imong kusog.
‌ای خدا دعای مرا بشنو و سخنان زبانم را گوش بگیر. ۲ 2
Dungga ang akong pag-ampo, Dios; paminawa ang mga pulong sa akong baba.
زیرا بیگانگان به ضد من برخاسته‌اند و ظالمان قصد جان من دارند. و خدا را در مد نظر خودنگذاشته‌اند، سلاه. ۳ 3
Kay ang mga langyaw nakigbatok kanako, ug ang mga walay kaluoy nga kalalakin-an nangita sa akong kinabuhi. Wala nila gibutang ang Dios taliwala kanila. (Selah)
اینک خدا مددکار من است. خداوند از تایید کنندگان جان من است. ۴ 4
Tan-awa, ang Dios maoy akong magtatabang, ang Ginoo maoy naglaban kanako.
بدی رابر دشمنان من خواهد برگردانید. به راستی خودریشه ایشان را بکن. ۵ 5
Panimaslan niya ug daotan ang akong mga kaaway; sa imong pagkamatinud-anon, laglaga (sila)
قربانی های تبرعی نزد توخواهم گذرانید و نام تو را‌ای خداوند حمدخواهم گفت زیرا نیکوست. ۶ 6
Magahalad ako kanimo ug kinabubut-ong halad; magpasalamat ako sa imong ngalan, Yahweh, tungod kay maayo kini.
چونکه از جمیع تنگیها مرا خلاصی داده‌ای، و چشم من بردشمنانم نگریسته است. ۷ 7
Kay giluwas niya ako sa tanang pagsulay; ang akong mata nagtan-aw sa kadaogan ngadto sa akong mga kaaway.

< مزامیر 54 >