مزامیر 49

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور بنی قورح ای تمامی قوم‌ها این را بشنوید! ای جمیع سکنه ربع مسکون این را گوش گیرید!

Начальнику хора. Сынов Кореевых. Псалом. Слушайте сие, все народы; внимайте сему, все живущие во вселенной, -

۲ 2 ‌ای عوام و خواص! ای دولتمندان وفقیران جمیع!

и простые и знатные, богатый, равно как бедный.

۳ 3 زبانم به حکمت سخن می‌راند وتفکر دل من فطانت است.

Уста мои изрекут премудрость, и размышления сердца моего - знание.

۴ 4 گوش خود را به مثلی فرا می‌گیرم. معمای خویش را بر بربط می‌گشایم.

Приклоню ухо мое к притче, на гуслях открою загадку мою:

۵ 5 چرا در روزهای بلا ترسان باشم، چون گناه پاشنه هایم مرا احاطه می‌کند؛

“для чего бояться мне во дни бедствия, когда беззаконие путей моих окружит меня?”

۶ 6 آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می‌نمایند.

Надеющиеся на силы свои и хвалящиеся множеством богатства своего!

۷ 7 هیچ‌کس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید.

человек никак не искупит брата своего и не даст Богу выкупа за него:

۸ 8 زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید

дорога цена искупления души их, и не будет того вовек,

۹ 9 تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند.

чтобы остался кто жить навсегда и не увидел могилы.

۱۰ 10 زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند.

Каждый видит, что и мудрые умирают, равно как и невежды и бессмысленные погибают и оставляют имущество свое другим.

۱۱ 11 فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود می‌نهند.

В мыслях у них, что домы их вечны, и что жилища их в род и род, и земли свои они называют своими именами.

۱۲ 12 لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک می‌شود.

Но человек в чести не пребудет; он уподобится животным, которые погибают.

۱۳ 13 این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را می‌پسندند، سلاه.

Этот путь их есть безумие их, хотя последующие за ними одобряют мнение их.

۱۴ 14 مثل گوسفندان درهاویه رانده می‌شوند و موت ایشان را شبانی می‌کند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد. (Sheol h7585)

Как овец, заключат их в преисподнюю; смерть будет пасти их, и наутро праведники будут владычествовать над ними; сила их истощится; могила - жилище их. (Sheol h7585)

۱۵ 15 لیکن خدا جان مرا از دست هاویه نجات خواهد دادزیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه. (Sheol h7585)

Но Бог избавит душу мою от власти преисподней, когда примет меня. (Sheol h7585)

۱۶ 16 پس ترسان مباش، چون کسی دولتمندگردد و جلال خانه او افزوده شود!

Не бойся, когда богатеет человек, когда слава дома его умножается:

۱۷ 17 زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت.

ибо умирая не возьмет ничего; не пойдет за ним слава его;

۱۸ 18 زیرا در حیات خود، خویشتن را مبارک می‌خواند. و چون بر خوداحسان می‌کنی، مردم ترا می‌ستایند.

хотя при жизни он ублажает душу свою, и прославляют тебя, что ты удовлетворяешь себе,

۱۹ 19 لیکن به طبقه پدران خود خواهد پیوست که نور را تا به ابدنخواهند دید.

но он пойдет к роду отцов своих, которые никогда не увидят света.

۲۰ 20 انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک می‌شود.

Человек, который в чести и неразумен, подобен животным, которые погибают.