< مزامیر 48 >

سرود و مزمور بنی قورح خداوند بزرگ است و بی‌نهایت مجید، در شهر خدای ما و در کوه مقدس خویش. ۱ 1
سرود. مزمور پسران قورَح. خداوند بزرگ است و باید او را در کوه مقدّسش در اورشلیم، ستایش کرد.
جمیل در بلندی‌اش و شادی تمامی جهان است کوه صهیون، در جوانب شمال، قریه پادشاه عظیم. ۲ 2
چه زیباست صهیون، آن کوه بلند خدا، آن شهر پادشاه بزرگ، که موجب شادی تمام مردم جهان می‌باشد!
خدا در قصرهای آن به ملجای بلند معروف است. ۳ 3
خدا در دژهای اورشلیم است، او خود را همچون محافظ آن نمایان خواهد ساخت.
زیرا اینک پادشاهان جمع شدند، و با هم درگذشتند. ۴ 4
پادشاهان جهان متحد شدند تا به اورشلیم حمله کنند.
ایشان چون دیدندمتعجب گردیدند. و در حیرت افتاده، فرار کردند. ۵ 5
اما وقتی آن را دیدند، شگفت‌زده شده، گریختند.
لرزه بر ایشان در آنجا مستولی گردید و دردشدید مثل زنی که می‌زاید. ۶ 6
در آنجا ترس، آنان را فرا گرفت و همچون زنی در حال زایمان، وحشتزده شدند.
تو کشتیهای ترشیش را به باد شرقی شکستی. ۷ 7
تو ای خدا، آنان را مانند کشتیهای تَرشیش که باد شرقی آنها را در هم می‌کوبد، نابود کردی.
چنانکه شنیده بودیم، همچنان دیده‌ایم، در شهر یهوه صبایوت، در شهر خدای ما؛ خدا آن را تا ابدالاباد مستحکم خواهد ساخت، سلاه. ۸ 8
آنچه دربارهٔ کارهای خداوند شنیده بودیم، اینک با چشمان خود در شهر خداوند لشکرهای آسمان می‌بینیم: او اورشلیم را برای همیشه پایدار نگه خواهد داشت.
‌ای خدا در رحمت توتفکر کرده‌ایم، در اندرون هیکل تو. ۹ 9
ای خدا، ما در داخل خانهٔ تو، به رحمت و محبت تو می‌اندیشیم.
‌ای خداچنانکه نام تو است، همچنان تسبیح تو نیز تااقصای زمین. دست راست تو از عدالت پر است. ۱۰ 10
تو مورد ستایش همهٔ مردم هستی؛ آوازهٔ تو به سراسر جهان رسیده است؛ دست راستت سرشار از عدالت است.
کوه صهیون شادی می‌کند و دختران یهودا به وجد می‌آیند، به‌سبب داوریهای تو. ۱۱ 11
به‌سبب داوریهای عادلانهٔ تو ساکنان صهیون شادی می‌کنند و مردم یهودا به وجد می‌آیند.
صهیون را طواف کنید و گرداگرد او بخرامید و برجهای وی را بشمارید. ۱۲ 12
ای قوم خدا، صهیون را طواف کنید و برجهایش را بشمارید.
دل خود را به حصارهایش بنهید و در قصرهایش تامل کنید تا طبقه آینده رااطلاع دهید. ۱۳ 13
به حصار آن توجه کنید و قلعه‌هایش را از نظر بگذرانید. آن را خوب نگاه کنید تا بتوانید برای نسل آینده آن را بازگو کنید و بگویید:
زیرا این خدا، خدای ماست تاابدالاباد و ما را تا به موت هدایت خواهد نمود. ۱۴ 14
«این خدا، خدای ماست و تا به هنگام مرگ او ما را هدایت خواهد کرد.»

< مزامیر 48 >