مزامیر 38

۱ 1 مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

En psalm av David; till åminnelse. HERRE, straffa mig icke i din förtörnelse, och tukta mig icke i din vrede.

۲ 2 زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

Ty dina pilar hava träffat mig, och din hand drabbar mig.

۳ 3 در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

Det finnes intet helt på min kropp för din vredes skull, intet helbrägda i mina ben för min synds skull.

۴ 4 زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

Ty mina missgärningar gå mig över huvudet; såsom en svår börda äro de mig för tunga.

۵ 5 جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

Mina sår stinka och flyta för min dårskaps skull.

۶ 6 به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

Jag går krokig och mycket lutande; hela dagen går jag sörjande.

۷ 7 زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

Ty mina länder äro fulla av brand, och intet helt finnes på min kropp.

۸ 8 من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

Jag är vanmäktig och illa sönderslagen; jag klagar för mitt hjärtas jämmers skull.

۹ 9 ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

Herre, du känner all min trängtan, och min suckan är dig icke fördold.

۱۰ 10 دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

Mitt hjärta slår häftigt, min kraft har övergivit mig; mina ögons ljus, också det är borta.

۱۱ 11 دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

Mina vänner och fränder hålla sig fjärran ifrån min plåga, och mina närmaste hava ställt sig långt ifrån.

۱۲ 12 آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

Snaror lägga de ut, som stå efter mitt liv, och de som söka min ofärd tala vad fördärvligt är; på svek tänka de hela dagen.

۱۳ 13 و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

Men jag är lik en döv, som intet hör, och lik en stum, som icke upplåter sin mun;

۱۴ 14 و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

ja, jag är lik en man som intet hör, och som icke har något gensvar i sin mun.

۱۵ 15 زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

Se, på dig, HERRE, hoppas jag; du skall svara, Herre, min Gud.

۱۶ 16 چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

Ty jag fruktar att de annars få glädja sig över mig, att de skola förhäva sig över mig, när min fot vacklar.

۱۷ 17 زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

Ty jag är nära att falla, och min plåga är alltid inför mig;

۱۸ 18 زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

ja, jag måste bekänna min missgärning, och jag sörjer över min synd.

۱۹ 19 اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

Men mina fiender få leva och äro mäktiga, och många äro de som hata mig utan sak,

۲۰ 20 وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

de som löna gott med ont, och som stå mig emot, därför att jag far efter det goda.

۲۱ 21 ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

Övergiv mig icke, HERRE; min Gud, var icke långt ifrån mig.

۲۲ 22 و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.

Skynda till min hjälp, Herre, du min frälsning.