مزامیر 38

۱ 1 مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

A psalm for David, for a remembrance of the sabbath. Rebuke me not, O Lord, in thy indignation; nor chastise me in thy wrath.

۲ 2 زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

For thy arrows are fastened in me: and thy hand hath been strong upon me.

۳ 3 در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

There is no health in my flesh, because of thy wrath: there is no peace for my bones, because of my sins.

۴ 4 زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

For my iniquities are gone over my head: and as a heavy burden are become heavy upon me.

۵ 5 جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

My sores are putrified and corrupted, because of my foolishness.

۶ 6 به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

I am become miserable, and am bowed down even to the end: I walked sorrowful all the day long.

۷ 7 زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

For my loins are filled with illusions; and there is no health in my flesh.

۸ 8 من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

I am afflicted and humbled exceedingly: I roared with the groaning of my heart.

۹ 9 ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

Lord, all my desire is before thee, and my groaning is not hidden from thee.

۱۰ 10 دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

My heart is troubled, my strength hath left me, and the light of my eyes itself is not with me.

۱۱ 11 دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

My friends and my neighbours have drawn near, and stood against me. And they that were near me stood afar off:

۱۲ 12 آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

And they that sought my soul used violence. And they that sought evils to me spoke vain things, and studied deceits all the day long.

۱۳ 13 و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

But I, as a deaf man, heard not: and as a dumb man not opening his mouth.

۱۴ 14 و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

And I became as a man that heareth not: and that hath no reproofs in his mouth.

۱۵ 15 زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

For in thee, O Lord, have I hoped: thou wilt hear me, O Lord my God.

۱۶ 16 چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

For I said: Lest at any time my enemies rejoice over me: and whilst my feet are moved, they speak great things against me.

۱۷ 17 زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

For I am ready for scourges: and my sorrow is continually before me.

۱۸ 18 زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

For I will declare my inequity: and I will think for my sin.

۱۹ 19 اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

But my enemies live, and are stronger that I: and they hate me wrongfully are multiplied.

۲۰ 20 وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

They that render evil for good, have detracted me, because I followed goodness.

۲۱ 21 ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

Forsake me not, O Lord my God: do not thou depart from me.

۲۲ 22 و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.

Attend unto my help, O Lord, the God of my salvation.