مزامیر 38

۱ 1 مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

A Psalm of David, for remembrance. O LORD, do not rebuke me in Your anger or discipline me in Your wrath.

۲ 2 زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

For Your arrows have pierced me deeply, and Your hand has pressed down on me.

۳ 3 در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

There is no soundness in my body because of Your anger; there is no rest in my bones because of my sin.

۴ 4 زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

For my iniquities have overwhelmed me; they are a burden too heavy to bear.

۵ 5 جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

My wounds are foul and festering because of my sinful folly.

۶ 6 به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

I am bent and brought low; all day long I go about mourning.

۷ 7 زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

For my loins are full of burning pain, and no soundness remains in my body.

۸ 8 من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

I am numb and badly crushed; I groan in anguish of heart.

۹ 9 ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

O Lord, my every desire is before You; my groaning is not hidden from You.

۱۰ 10 دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

My heart pounds, my strength fails, and even the light of my eyes has faded.

۱۱ 11 دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

My beloved and friends shun my disease, and my kinsmen stand at a distance.

۱۲ 12 آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

Those who seek my life lay snares; those who wish me harm speak destruction, plotting deceit all day long.

۱۳ 13 و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

But like a deaf man, I do not hear; and like a mute man, I do not open my mouth.

۱۴ 14 و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

I am like a man who cannot hear, whose mouth offers no reply.

۱۵ 15 زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

I wait for You, O LORD; You will answer, O Lord my God.

۱۶ 16 چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

For I said, “Let them not gloat over me— those who taunt me when my foot slips.”

۱۷ 17 زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

For I am ready to fall, and my pain is ever with me.

۱۸ 18 زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

Yes, I confess my iniquity; I am troubled by my sin.

۱۹ 19 اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

Many are my enemies without cause, and many hate me without reason.

۲۰ 20 وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

Those who repay my good with evil attack me for pursuing the good.

۲۱ 21 ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

Do not forsake me, O LORD; be not far from me, O my God.

۲۲ 22 و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.

Come quickly to help me, O Lord my Savior.