< مزامیر 36 >
برای سالار مغنیان. مزمور داود بنده خداوند معصیت شریر در اندرون دل من می گوید که ترس خدا در مد نظر اونیست. | ۱ 1 |
(Til sangmesteren. Af HERRENs tjener David.) Synden taler til den Gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;
زیرا خویشتن را در نظر خود تملق میگوید تا گناهش ظاهر نشود و مکروه نگردد. | ۲ 2 |
thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.
سخنان زبانش شرارت و حیله است. ازدانشمندی و نیکوکاری دست برداشته است. | ۳ 3 |
Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;
شرارت را بر بستر خود تفکر میکند. خود را به راه ناپسند قائم کرده، از بدی نفرت ندارد. | ۴ 4 |
på sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.
ای خداوند رحمت تو در آسمانها است وامانت تو تا افلاک. | ۵ 5 |
HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed når til Skyerne,
عدالت تو مثل کوههای خداست و احکام تو لجه عظیم. ای خداوندانسان و بهایم را نجات میدهی. | ۶ 6 |
din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,
ای خدارحمت تو چه ارجمند است. بنی آدم زیر سایه بالهای تو پناه میبرند. | ۷ 7 |
hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;
از چربی خانه تو شاداب میشوند. از نهر خوشیهای خود ایشان را می نوشانی. | ۸ 8 |
de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;
زیرا که نزد تو چشمه حیاتاست ودر نور تو نور را خواهیم دید. | ۹ 9 |
thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!
رحمت خود رابرای عارفان خود مستدام فرما و عدالت خود رابرای راست دلان. | ۱۰ 10 |
Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.
پای تکبر بر من نیاید و دست شریران مرا گریزان نسازد. | ۱۱ 11 |
Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Hånd ej jage mig bort.
در آنجا بدکرداران افتادهاند. ایشان انداخته شدهاند و نمی توانندبرخاست. | ۱۲ 12 |
Se, Udådsmændene falder, slås ned, så de ikke kan rejse sig.