مزامیر 35

۱ 1 مزمور داود ای خداوند با خصمان من مخاصمه نما و جنگ کن با آنانی که با من جنگ می‌کنند.

A psalm of David. Oppose my opponents, Lord; fight those who are fighting against me.

۲ 2 سپر و مجن را بگیر و به اعانت من برخیز.

Put your armor on, and pick up your shield. Get ready, come and help me.

۳ 3 و نیزه را راست کن و راه را پیش روی جفاکنندگانم ببند و به‌جان من بگو من نجات توهستم.

Draw your spear and your javelin, confront those who are chasing me. Tell me, “I am your salvation!”

۴ 4 خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده وخجل شوند.

Shame them! Humiliate those who are trying to kill me! Turn them back! Disgrace those who are planning to hurt me!

۵ 5 مثل کاه پیش روی باد باشند وفرشته خداوند ایشان را براند.

Let them be like chaff blown by the wind; let the angel of the Lord drive them away.

۶ 6 راه ایشان تاریکی و لغزنده باد. و فرشته خداوند ایشان را تعاقب کند.

May their path be dark and slippery, with the angel of the Lord chasing them down.

۷ 7 زیرا دام خود را برای من بی‌سبب درحفره‌ای پنهان کردند که آن را برای جان من بی‌جهت کنده بودند.

For no reason they set a net to catch me; for no reason they dug a pit to trap me.

۸ 8 هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که پنهان کرد خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد.

Let disaster come on them suddenly; let the net they set catch them instead; let the pit they dug trap them instead.

۹ 9 و اما جان من در خداوندوجد خواهد کرد و در نجات او شادی خواهدنمود.

Then I will be glad in the Lord; I will be happy in his salvation.

۱۰ 10 همه استخوانهایم می‌گویند «ای خداوندکیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر ازاو می‌رهاند و مسکین وفقیر را از تاراج کننده وی.»

Every part of me will say, Who can compare to you, Lord? You rescue the weak from the strong; the poor and needy from robbers.

۱۱ 11 شاهدان کینه ور برخاسته‌اند. چیزهایی را که نمی دانستم از من می‌پرسند.

Hostile witnesses stand up to testify against me, accusing me of crimes I don't know anything about.

۱۲ 12 به عوض نیکویی بدی به من می‌کنند. جان مرا بیکس گردانیده‌اند.

They pay me back with evil instead of good. I feel like giving up.

۱۳ 13 و اما من چون ایشان بیمار می‌بودند پلاس می‌پوشیدم. جان خود را به روزه می‌رنجانیدم ودعایم به سینه‌ام برمی گشت.

But when they were sick, I put on clothes of sackcloth in sympathy. I denied myself through fasting. May my prayer for them return to bless me too.

۱۴ 14 مثل آنکه اودوست و برادرم می‌بود، سرگردان می‌رفتم. چون کسی‌که برای مادرش ماتم گیرد، از حزن خم می‌شدم.

I was upset for them, as if they were my own friends or family; I bowed down in grief as if I was mourning my own mother.

۱۵ 15 ولی چون افتادم شادی‌کنان جمع شدند. آن فرومایگان بر من جمع شدند. و کسانی که نشناخته بودم مرا دریدند و ساکت نشدند.

But when I was in trouble, they gathered around and laughed at me. Even strangers I don't know attacked me, constantly tearing me apart.

۱۶ 16 مثل فاجرانی که برای نان مسخرگی می‌کنند. دندانهای خود را بر من می‌افشردند.

Like irreligious people mocking a cripple they mock me and call me names, gnashing their teeth at me.

۱۷ 17 ‌ای خداوند تا به کی نظر خواهی کرد! جانم را ازخرابیهای ایشان برهان و یگانه مرا از شیربچگان.

How long, Lord, will you sit by and just watch? Save me from their vicious attacks; defend the only life I have from these lions.

۱۸ 18 و تو را در جماعت بزرگ حمد خواهم گفت. ترا در میان قوم عظیم تسبیح خواهم خواند.

Then I will thank you in front of the whole congregation and praise you in front of all the people.

۱۹ 19 تاآنانی که بی‌سبب دشمن منند، بر من فخر نکنند. وآنانی که بر من بی‌سبب بغض می‌نمایند، چشمک نزنند.

Don't let my enemies take pleasure in my troubles, those people who hate me and tell lies about me, gloating over me for no reason.

۲۰ 20 زیرا برای سلامتی سخن نمی گویند و برآنانی که در زمین آرامند سخنان حیله آمیز را تفکرمی کنند.

They are not looking for peace; they invent malicious and deceptive schemes against innocent peace-loving people.

۲۱ 21 و دهان خود را بر من باز کرده، می‌گویند هه هه چشم ما دیده است.

They open their mouths wide to make accusations against me, saying, “Look! Look! We saw it with our own eyes!”

۲۲ 22 ‌ای خداوند تو آن را دیده‌ای پس سکوت مفرما. ای خداوند از من دور مباش.

But Lord, you've seen all this! Say something! Don't give up on me, Lord!

۲۳ 23 خویشتن را برانگیز وبرای داد من بیدار شو، ای خدای من و خداوند من برای دعوی من.

Wake up! Get up and defend me, my Lord and my God! Take up my case and make sure justice is done!

۲۴ 24 ‌ای یهوه خدایم مرا موافق عدل خود داد بده، مبادا بر من شادی نمایند.

Vindicate me, my Lord and my God, because you are just and right. Don't let them gloat over me.

۲۵ 25 تادر دل خود نگویند اینک مراد ما. تا نگویند او رابلعیده‌ایم.

Don't let them say to themselves, “Look! We got what we wanted!” Don't let them say, “We completely destroyed him!”

۲۶ 26 و آنانی که در بدی من شادند، با هم خجل و شرمنده شوند. و آنانی که بر من تکبرمی کنند، به خجلت و رسوایی ملبس شوند.

Make them totally ashamed, all those who are happy for the trouble I'm in. Let those who are celebrating over me be covered with shame and dishonor.

۲۷ 27 آنانی که خواهان حق منند ترنم و شادی نمایند. و دائم گویند خداوند بزرگ است که به سلامتی بنده خود رغبت دارد.

Instead let those who are pleased I've been vindicated celebrate and shout for joy. Let them always say, “How great is the Lord! He is happy when his servants live in peace and have what they need.”

۲۸ 28 و زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و تسبیح تو را تمامی روز.

I will tell others about your character of truth and right, praising you all day long!