مزامیر 32

۱ 1 قصیده داود خوشابحال کسی‌که عصیان او آمرزیده شد و گناه وی مستور گردید.

Блажени, ихже оставишася беззакония, и ихже прикрышася греси.

۲ 2 خوشابحال کسی‌که خداوند به وی جرمی درحساب نیاورد. و در روح او حیله‌ای نمی باشد.

Блажен муж, емуже не вменит Господь греха, ниже есть во устех его лесть.

۳ 3 هنگامی که خاموش می‌بودم، استخوانهایم پوسیده می‌شد از نعره‌ای که تمامی روزمی زدم.

Яко умолчах, обетшаша кости моя, от еже звати ми весь день,

۴ 4 چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین می‌بود. رطوبتم به خشکی تابستان مبدل گردید، سلاه.

яко день и нощь отяготе на мне рука Твоя: возвратихся на страсть, егда унзе ми терн.

۵ 5 به گناه خود نزد تواعتراف کردم و جرم خود را مخفی نداشتم. گفتم: عصیان خود را نزد خداوند اقرارمی کنم. پس تو آلایش گناهم را عفو کردی، سلاه.

Беззаконие мое познах и греха моего не покрых, рех: исповем на мя беззаконие мое Господеви: и Ты оставил еси нечестие сердца моего.

۶ 6 از این‌رو هر مقدسی در وقت اجابت نزد تودعا خواهد کرد. وقتی که آبهای بسیار به سیلان آید، هرگز بدو نخواهد رسید.

За то помолится к Тебе всяк преподобный во время благопотребно: обаче в потопе вод многих к нему не приближатся.

۷ 7 توملجای من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی کرد. مرا به‌سرودهای نجات احاطه خواهی نمود، سلاه.

Ты еси прибежище мое от скорби обдержащия мя: радосте моя, избави мя от обышедших мя.

۸ 8 تو را حکمت خواهم آموخت و براهی که باید رفت ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خودکه بر تو است نصیحت خواهم فرمود.

Вразумлю тя, и наставлю тя на путь сей, в оньже пойдеши: утвержу на тя очи Мои.

۹ 9 مثل اسب و قاطر بی‌فهم مباشید که آنها را برای بستن به دهنه و لگام زینت می‌دهند، والا نزدیک تونخواهند آمد.

Не будите яко конь и меск, имже несть разума: броздами и уздою челюсти их востягнеши, не приближающихся к тебе.

۱۰ 10 غمهای شریر بسیار می‌باشد. اما هر‌که برخداوند توکل دارد رحمت او را احاطه خواهد کرد.

Многи раны грешному: уповающаго же на Господа милость обыдет.

۱۱ 11 ‌ای صالحان در خداوند شادی و وجد کنید و‌ای همه راست دلان ترنم نمایید.

Веселитеся о Господе и радуйтеся праведнии, и хвалитеся, вси правии сердцем.