مزامیر 30
| سرود برای متبرک ساختن خانه. مزمور داود ای خداوند تو را تسبیح می‌خوانم زیراکه مرا بالا کشیدی و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی. | ۱ 1 |
Ein salme, ein song då huset vart vigt av David. Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
| ای یهوه خدای من! نزد تواستغاثه نمودم و مرا شفا دادی. | ۲ 2 |
Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
| ای خداوندجانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم. (Sheol h7585) | ۳ 3 |
Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol h7585)
| ای مقدسان خداوند او رابسرایید و به ذکر قدوسیت او حمد گویید! | ۴ 4 |
Syng lov til Herren, de hans trugne, og prisa hans heilage namn!
| زیراکه غضب او لحظه‌ای است و در رضامندی اوزندگانی. شامگاه گریه نزیل می‌شود. صبحگاهان شادی رخ می‌نماید. | ۵ 5 |
For ein augneblink varer hans vreide, ei heil levetid hans nåde; um kvelden kjem gråt til gjest, men til morgons vert det gledesong.
| و اما من در کامیابی خودگفتم: «جنبش نخواهم خورد تا ابدالاباد.» | ۶ 6 |
Men eg sagde i min tryggleik: «Eg skal ikkje verta rikka i all æva.»
| ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم. | ۷ 7 |
Herre, ved din nåde hadde du grunnfest mitt fjell; du løynde di åsyn, då vart eg forfærd.
| ای خداوند نزد تو فریاد برمی آورم و نزدخداوند تضرع می‌نمایم. | ۸ 8 |
Til deg, Herre, ropa eg, og til Herren bad eg inderleg:
| در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم. آیا خاک تو را حمدمی گوید و راستی تو را اخبار می‌نماید؟ | ۹ 9 |
«Kva vinning er det i mitt blod, i at eg fer ned i gravi? Kann mold prisa deg, forkynna din truskap?
| ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوندمددکار من باش. | ۱۰ 10 |
Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
| ماتم مرا برای من به رقص مبدل ساخته‌ای. پلاس را از من بیرون کرده و کمرمرا به شادی بسته‌ای. | ۱۱ 11 |
Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda,
| تا جلالم ترا سرودخواند و خاموش نشود. ای یهوه خدای من، تو راحمد خواهم گفت تا ابدالاباد. | ۱۲ 12 |
so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.
