مزامیر 3

۱ 1 مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده‌اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند.

داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند.

۲ 2 بسیاری برای جان من می‌گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» سلاه.

بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید.

۳ 3 لیکن تو‌ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من.

اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی.

۴ 4 به آواز خود نزدخداوند می‌خوانم و مرا از کوه مقدس خوداجابت می‌نماید. سلاه.

به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند.

۵ 5 و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدارشدم زیرا خداوند مرا تقویت می‌دهد.

با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید.

۶ 6 ازکرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته‌اند.

از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم.

۷ 7 ‌ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرابرهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی.

ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند.

۸ 8 نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو می‌باشد. سلاه.

نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد!

The Death of Absalom