مزامیر 25

۱ 1 مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.

Van David. Tot U verhef ik mijn ziel, O Jahweh, mijn God!

۲ 2 پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.

Op U blijf ik hopen; laat mij niet worden beschaamd, En den vijand niet de spot met mij drijven.

۳ 3 بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.

Neen, niemand die op U vertrouwt, wordt beschaamd; Alleen de afvalligen worden te schande.

۴ 4 ‌ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.

Jahweh, toon mij uw wegen, En maak mij uw paden bekend;

۵ 5 مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.

Laat mij wandelen in uw waarheid, Onderricht mij, want Gij zijt de God van mijn heil. Op U blijf ik altijd vertrouwen, Om uw goedheid, o Jahweh!

۶ 6 ‌ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.

Gedenk uw barmhartigheid, Jahweh; En uw ontferming, want ze zijn eeuwig!

۷ 7 خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.

Wees niet de zonden mijner jeugd en mijn fouten indachtig, Maar blijf mij gedenken naar uw genade.

۸ 8 خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.

Jahweh is goed en minzaam: Daarom wijst Hij de zondaars terecht.

۹ 9 مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.

De nederigen houdt Hij in het rechte spoor, Den eenvoudige toont Hij zijn pad;

۱۰ 10 همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.

Alle wegen van Jahweh zijn goedheid en trouw, Voor wie zijn Verbond en zijn Wet onderhoudt.

۱۱ 11 ‌ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

O Jahweh, om wille van uw Naam, Vergeef mij mijn schuld, hoe groot zij ook is.

۱۲ 12 کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.

Iedereen, die Jahweh vreest, Leert Hij, welke weg hij moet kiezen:

۱۳ 13 جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.

Hijzelf zal steeds in voorspoed leven, Zijn kinderen zullen het Land bezitten.

۱۴ 14 سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.

Jahweh’s vriendschap geldt hun, die Hem vrezen, Hij maakt hen deelachtig aan zijn Verbond.

۱۵ 15 چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون می‌آورد.

Mijn ogen zijn altijd op Jahweh gericht; Want Hij trekt mijn voet uit de strikken.

۱۶ 16 بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.

Wend U tot mij, en wees mij genadig, Want ik ben eenzaam, ellendig.

۱۷ 17 تنگیهای دل من زیاد شده است. مرا ازمشقت های من بیرون آور.

Verlicht de druk van mijn hart, En bevrijd me van mijn benauwdheid!

۱۸ 18 بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

Blik neer op mijn ellende en jammer, En vergeef mij al mijn zonden.

۱۹ 19 بردشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می‌ورزند.

Zie, hoe talrijk mijn vijanden zijn, En hoe diep ze mij haten.

۲۰ 20 جانم را حفظ کن و مرارهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.

Behoed mij, en red mij; Laat mijn vertrouwen op U niet worden beschaamd!

۲۱ 21 کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظرتو هستم.

Maar mogen onschuld en deugd mij beschermen; Want op U blijf ik hopen, o Jahweh!

۲۲ 22 ‌ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، ازجمیع مشقتهای وی.

Verlos Israël uit al zijn ellenden, o God!