< مزامیر 23 >

مزمور داود خداوند شبان من است. محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. ۱ 1
در مرتعهای سبزمرا می‌خواباند. نزد آبهای راحت مرا رهبری می‌کند. ۲ 2
جان مرا برمی گرداند. و به‌خاطر نام خود به راههای عدالت هدایتم می‌نماید. ۳ 3
چون در وادی سایه موت نیز راه روم از بدی نخواهم ترسید زیرا تو با من هستی. عصا و چوب دستی تومرا تسلی خواهد داد. ۴ 4
سفره‌ای برای من به حضور دشمنانم می‌گسترانی. سر مرا به روغن تدهین کرده‌ای و کاسه‌ام لبریز شده است. ۵ 5
هرآینه نیکویی و رحمت تمام ایام عمرم در‌پی من خواهد بود. و در خانه خداوند ساکن خواهم بود تا ابدالاباد. ۶ 6

< مزامیر 23 >