مزامیر 22

۱ 1 برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

Načelniku godbe o prvi zarji; psalm Davidov. Bog moj mogočni, Bog moj mogočni, zakaj si me zapustil? daleč od blaginje moje, od stoka mojega besed?

۲ 2 ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

Bog moj, zakaj me ne uslišiš, ko te kličem podnevi? in ponoči ni mi pokoja.

۳ 3 و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

Saj si vendar svet, stanoviten, popolna hvala Izraelova.

۴ 4 پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

Tebi so zaupali očetje naši; zaupali so, in osvobodil si jih.

۵ 5 نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

K tebi so vpili, in oteti so bili, v té so zaupali in ni jih bilo sram.

۶ 6 و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

Jaz pa sem črv, in ne mož; sramota ljudém in zaničevanje ljudstvu.

۷ 7 هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

Vsi, ki me vidijo, namrdavajo se mi; režé se, glavó majó:

۸ 8 «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

H Gospodu pribega, reši ga naj; otmè ga naj, ker ima veselje nad njim.

۹ 9 زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

Saj ti si, ki si me potegnil iz materinega telesa, storil si, da sem brez skrbi živel na prsih matere svoje.

۱۰ 10 از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

K tebi sem bil zagnan od rojstva, od telesa matere moje bodi Bog moj mogočni.

۱۱ 11 از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

Ne bivaj daleč od mene, ko je blizu stiska, ko ni pomočnika.

۱۲ 12 گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

Obdajajo me junci mnogi, krepki junci Bazanski obsipljejo me.

۱۳ 13 دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

Žrelo svoje odpirajo zoper mene, kakor lev zgrabljiv in rujoveč.

۱۴ 14 مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

Kakor voda se razlivam, in vse kosti moje se razklepajo; srce moje je podobno vosku, taja se v osrčji mojem.

۱۵ 15 قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

Moja moč je suha kakor čepinja, in jezik moj se prijemlje neba mojega, in devaš me v smrtni prah.

۱۶ 16 زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

Ker obdali so me psi; hudobnikov krdela so me obsula; prebodli so moje roke in noge moje.

۱۷ 17 همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

Seštel bi lahko vse svoje kosti; oni gledajo, ozirajo se v mé.

۱۸ 18 رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

Oblačila moja delé med seboj, in za suknjo mojo mečejo kocko.

۱۹ 19 اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

Ti torej, Gospod, ne bivaj daleč, krepost moja, hiti na pomoč mojo.

۲۰ 20 جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

Otmi meča dušo mojo, psa edino mojo.

۲۱ 21 مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

Reši me žrela levovega, in rogov samorogov, uslišavši me.

۲۲ 22 نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

Ime tvoje bodem oznanjal bratom svojim; sredi zbora bodem te hvalil:

۲۳ 23 ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

Vi, ki se bojite Gospoda, hvalite ga; vse seme Jakobovo hvali ga; in boj se ga vse seme Izraelovo.

۲۴ 24 زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

Ker ne zameta in ne zaničuje siromaštva siromakovega, in pred njim ne skriva obličja svojega; temuč ko vpije do njega, usliši ga.

۲۵ 25 تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

O dobrotah tvojih bode hvala moja v zboru velikem; obljube svoje bodem opravljal v pričo njih, ki se ga bojé.

۲۶ 26 حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

Jedli bodejo krotki in nasitili se; hvalili bodejo Gospoda, kateri ga iščejo; srce vaše bode živelo vekomaj.

۲۷ 27 جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

Spomnijo se in povrnejo se h Gospodu vse meje zemlje, in priklonijo se pred teboj vse družine narodov.

۲۸ 28 زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

Ker Gospodovo je kraljestvo samo, in gospostvo ima nad narodi.

۲۹ 29 همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

Jedli bodo in priklanjali se vsi zemlje bogatini; pred njim bodejo padali, katerikoli pojdejo dol v prah; kateri ni ohranil duše svoje v življenji.

۳۰ 30 ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

Teh seme bode ga čestilo, prištevalo se bode Gospodu vsak čas.

۳۱ 31 ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.

Prihajali bodo in oznanjali pravico njegovo ljudstvu, ki se rodi, da je pravičen.