< مزامیر 2 >
چرا امتها شورش نمودهاند و طوائف در باطل تفکر میکنند؟ | ۱ 1 |
Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نمودهاند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ | ۲ 2 |
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم. | ۳ 3 |
"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا میکند. | ۴ 4 |
Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. | ۵ 5 |
Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
«و من پادشاه خود را نصب کردهام، بر کوه مقدس خود صهیون.» | ۶ 6 |
"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
فرمان را اعلام میکنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم. | ۷ 7 |
Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید. | ۸ 8 |
Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزهگر آنها را خردخواهی نمود.» | ۹ 9 |
Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
و الانای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید! | ۱۰ 10 |
Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! | ۱۱ 11 |
Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته میشود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند. | ۱۲ 12 |
Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!