مزامیر 2

۱ 1 چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?

۲ 2 پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:

۳ 3 که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

»Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«

۴ 4 او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

۵ 5 آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

۶ 6 «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

»Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«

۷ 7 فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

۸ 8 از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

۹ 9 ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«

۱۰ 10 و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,

۱۱ 11 خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

۱۲ 12 پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!