مزامیر 144

۱ 1 مزمور داود خداوند که صخره من است، متبارک باد! که دستهای مرا به جنگ وانگشتهای مرا به حرب تعلیم داد!

Ko e Saame ʻa Tevita. Ke monūʻia pē ʻa Sihova ko hoku makatuʻu, ʻaia ʻoku ne ako ki hoku nima ketau, mo hoku louhiʻi nima ke tau:

۲ 2 رحمت من اوست و ملجای من و قلعه بلند من و رهاننده من وسپر من و آنکه بر او توکل دارم، که قوم مرا در زیراطاعت من می‌دارد.

Ko hoku leleiʻanga, mo ʻeku kolo: mo hoku fale māʻolunga, mo hoku fakamoʻui; ko hoku fakaū, pea ko ia ʻoku ou falala ki ai; ʻoku ne fakamoʻulaloaʻi hoku kakai kiate au.

۳ 3 ‌ای خداوند، آدمی چیست که او را بشناسی؟ و پسر انسان که او را به حساب بیاوری؟

‌ʻE Sihova, ko e hā ʻae tangata, ʻoku ke tokanga ai kiate ia! Pe ko e foha ʻoe tangata, koeʻuhi ʻoku ke finangalo kiate ia!

۴ 4 انسان مثل نفسی است و روزهایش مثل سایه‌ای است که می‌گذرد.

‌ʻOku tatau ʻae tangata mo e meʻa vaʻinga: ko hono ngaahi ʻaho ʻoku hangē ko e ʻata ʻoku mole atu.

۵ 5 ‌ای خداوند آسمانهای خود را خم ساخته، فرود بیا. و کوهها را لمس کن تا دود شوند.

Ofeʻi hifo, ʻE Sihova, ho ngaahi langi, pea ke hāʻele hifo: ala ki he ngaahi moʻunga, pea tenau kohu ai.

۶ 6 رعدرا جهنده ساخته، آنها را پراکنده ساز. تیرهای خود را بفرست و آنها را منهزم نما.

Lī atu ʻae ʻuhila, pea fakamovete ʻakinautolu: fanaʻi atu hoʻo ngaahi ngahau, mo fakaʻauha ʻakinautolu.

۷ 7 دست خودرا از اعلی بفرست، و مرا رهانیده، از آبهای بسیارخلاصی ده، یعنی از دست پسران اجنبی.

Fekau mai ho nima mei ʻolunga; fakamoʻui au, mo fakahaofi au mei he ngaahi vai lahi, mei he nima ʻoe fānau ʻae muli;

۸ 8 که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید، و دست راست ایشان، دست دروغ است.

‌ʻAkinautolu ʻoku lea ʻaki ʻe honau ngutu ʻae vaʻinga, pea ko honau nima toʻomataʻu ko e nima toʻomataʻu ʻoe loi.

۹ 9 ‌ای خدا، تو راسرودی تازه می‌سرایم. با بربط ذات ده تار، تو راترنم خواهم نمود.

‌ʻE ʻOtua, te u hiva ʻaki ʻae hiva foʻou kiate koe: te u hiva fakamālō kiate koe ʻaki ʻae saliteli mo e meʻa faiva ʻoku filo ʻe hongofulu.

۱۰ 10 که پادشاهان را نجات می‌بخشی، و بنده خود داود را از شمشیر مهلک می‌رهانی.

Ko ia ia ʻoku ne foaki ʻae fakamoʻui ki he ngaahi tuʻi: ʻoku ne fakamoʻui ʻa Tevita ko ʻene tamaioʻeiki mei he heletā ʻoe kovi.

۱۱ 11 مرا از دست اجنبیان برهان و خلاصی ده، که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید. و دست راست ایشان دست دروغ است.

Fakamoʻui au, mo fakahaofi au mei he nima ʻoe fānau ʻae muli; ʻakinautolu ʻoku lea ʻaki ʻe honau ngutu ʻae vaʻinga, pea ko honau nima toʻomataʻu ko e nima toʻomataʻu ʻoe loi:

۱۲ 12 تا پسران ما در جوانی خود نمو کرده، مثل نهالها باشند. ودختران ما مثل سنگهای زاویه تراشیده شده به مثال قصر.

Koeʻuhi ke tatau homau ngaahi foha mo e ngaahi ʻakau naʻe tupu ʻi heʻenau talavou; ke tatau homau ngaahi ʻofefine mo e ngaahi maka ʻoe tuliki, kuo tā ʻo fakatatau mo e fale fakaʻeiʻeiki:

۱۳ 13 و انبارهای ما پر شده، به انواع نعمت ریزان شوند. و گله های ما هزارها و کرورهادر صحراهای ما بزایند.

Koeʻuhi ke pito ai homau ngaahi feleoko, ʻoku ʻomi mei ai ʻae meʻakai kehekehe kotoa pē: ke fānau ʻemau ngaahi fanga sipi ʻi he lauʻi afe mo e lauʻi mano ʻi homau ngaahi hala:

۱۴ 14 و گاوان ما باربردارشوند و هیچ رخنه و خروج و ناله‌ای درکوچه های ما نباشد.

Ke mālohi ai ʻemau fanga pulu tangata ke ngāue; ke ʻoua naʻa ai ʻae ʻoho mai, pē ʻae hola kituaʻā; ke ʻoua naʻa ai ha lāunga ʻi homau ngaahi hala.

۱۵ 15 خوشابحال قومی که نصیب ایشان این است. خوشابحال آن قوم که یهوه خدای ایشان است.

‌ʻOku monūʻia ʻae kakai ko ia, ʻaia ʻoku pehē: ʻio, ʻoku monūʻia ʻae kakai ko ia, ʻoku ʻOtua ʻaki ʻa Sihova.