مزامیر 142

۱ 1 قصیده داود و دعا وقتیکه در مغاره بود به آواز خود نزد خداوند فریادبرمی آورم. به آواز خود نزد خداوندتضرع می‌نمایم.

Ko e Saame akonaki ʻa Tevita. Ko ʻene Lotu ʻi he ʻana. Naʻaku tangi kia Sihova ʻaki hoku leʻo; ne u kole tāumaʻu kia Sihova ʻaki hoku leʻo.

۲ 2 ناله خود را در حضور اوخواهم ریخت. تنگی های خود را نزد او بیان خواهم کرد.

Naʻaku lilingi ʻeku fakakaukau ʻi hono ʻao; ne u fakahā ʻi hono ʻao ʻeku mamahi.

۳ 3 وقتی که روح من در من مدهوش می‌شود. پس تو طریقت مرا دانسته‌ای. در راهی که می‌روم دام برای من پنهان کرده‌اند.

‌ʻI he taʻomia ʻa hoku laumālie, ne ke ʻilo ai hoku ʻaluʻanga. ʻI he hala ne u ʻeveʻeva ai kuo nau ʻai fufū ʻae tauhele kiate au.

۴ 4 به طرف راست بنگر و ببین که کسی نیست که مرا بشناسد. ملجا برای من نابود شد. کسی نیست که در فکرجان من باشد.

Ne u sio, mo vakai ʻi hoku nima toʻomataʻu, ka naʻe ʻikai ha tangata te ne ʻiloʻi au: naʻe ʻikai haʻaku hūfanga; naʻe ʻikai tokanga ha tangata ki hoku laumālie.

۵ 5 نزد تو‌ای خداوند فریاد کردم وگفتم که تو ملجا و حصه من در زمین زندگان هستی.

Naʻaku tangi kiate koe, ʻE Sihova; ne u pehē, Ko koe ko hoku hūfanga, mo hoku ʻinasi ʻi he fonua ʻoe moʻui.

۶ 6 به ناله من توجه کن زیرا که بسیار ذلیلم! مرا از جفاکنندگانم برهان، زیرا که از من زورآورترند.

Ke ke tokanga ki heʻeku tangi; he ʻoku ou vaivai ʻaupito: fakamoʻui au mei hoku kau fakatanga; he ʻoku nau mālohi hake kiate au.

۷ 7 جان مرا از زندان درآور تا نام تو را حمد گویم. عادلان گرداگرد من خواهند آمد زیراکه به من احسان نموده‌ای.

‌ʻOmi hoku laumālie mei he fale fakapōpula, koeʻuhi ke u fakamālō ai ki ho huafa: ʻe kāpui au ʻe he angatonu; he te ke fai lelei lahi kiate au.