مزامیر 132

۱ 1 سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

۲ 2 چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:

۳ 3 که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت،

۴ 4 خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم،

۵ 5 تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.»

۶ 6 اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم.

۷ 7 به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.»

۸ 8 ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا!

۹ 9 کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!

۱۰ 10 به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن.

۱۱ 11 خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد.

۱۲ 12 اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد.

۱۳ 13 زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی.

۱۴ 14 «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام.

۱۵ 15 آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود.

۱۶ 16 و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.

۱۷ 17 در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت.

۱۸ 18 دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»

دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.»