< مزامیر 13 >

برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند تا به کی همیشه مرافراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود رااز من خواهی پوشید؟ ۱ 1
in finem psalmus David usquequo Domine oblivisceris me in finem usquequo avertis faciem tuam a me
تا به کی در نفس خودمشورت بکنم و در دلم هرروزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟ ۲ 2
quamdiu ponam consilia in anima mea dolorem in corde meo per diem
‌ای یهوه خدای من نظر کرده، مرا مستجاب فرما! چشمانم را روشن کن مبادا به خواب موت بخسبم. ۳ 3
usquequo exaltabitur inimicus meus super me
مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم ومخالفانم از پریشانی‌ام شادی نمایند. ۴ 4
respice exaudi me Domine Deus meus inlumina oculos meos ne umquam obdormiam in mortem
و اما من به رحمت تو توکل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد. ۵ 5
nequando dicat inimicus meus praevalui adversus eum qui tribulant me exultabunt si motus fuero
برای خداوندسرود خواهم خواند زیرا که به من احسان نموده است. ۶ 6
ego autem in misericordia tua speravi exultabit cor meum in salutari tuo cantabo Domino qui bona tribuit mihi et psallam nomini Domini altissimi

< مزامیر 13 >