مزامیر 13

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند تا به کی همیشه مرافراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود رااز من خواهی پوشید؟

Hversu lengi ætlar þú Drottinn að gleyma mér – að eilífu, eða hvað? Ætlar þú sífellt að horfa í aðra átt þegar ég er í nauðum staddur?

۲ 2 تا به کی در نفس خودمشورت بکنم و در دلم هرروزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟

Hve lengi verð ég að byrgja inni angist mína? Hve lengi eiga óvinir mínir að hreykja sér upp yfir mig?

۳ 3 ‌ای یهوه خدای من نظر کرده، مرا مستجاب فرما! چشمانم را روشن کن مبادا به خواب موت بخسبم.

Svara mér Drottinn, Guð minn, og sendu mér ljós þitt, annars er úti um mig!

۴ 4 مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم ومخالفانم از پریشانی‌ام شادی نمایند.

Þaggaðu niður í óvinum mínum sem segja: „Við höfum sigrað hann!“Láttu þá ekki hlakka yfir því að ógæfa hendi mig.

۵ 5 و اما من به رحمت تو توکل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد.

En, – ég mun treysta þér og miskunn þinni hvað sem á gengur og fagna yfir hjálp þinni!

۶ 6 برای خداوندسرود خواهم خواند زیرا که به من احسان نموده است.

Ég vil lofsyngja Drottni, því að ríkulega blessaði hann mig.