مزامیر 129

۱ 1 سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

۲ 2 چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

۳ 3 شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

۴ 4 اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

۵ 5 خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

۶ 6 مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

۷ 7 که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

۸ 8 و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"