مزامیر 123

۱ 1 سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرموده‌ای!

UNTO thee lift I up mine eyes, O thou that dwellest in the heavens.

۲ 2 اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

Behold, as the eyes of servants look unto the hand of their masters, and as the eyes of a maiden unto the hand of her mistress; so our eyes wait upon the Lord our God, until that he have mercy upon us.

۳ 3 ‌ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شده‌ایم.

Have mercy upon us, O Lord, have mercy upon us: for we are exceedingly filled with contempt.

۴ 4 چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران.

Our soul is exceedingly filled with the scorning of those that are at ease, and with the contempt of the proud.