< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, “Let us go to the house of the LORD.”
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
Our feet are standing in your gates, O Jerusalem.
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
Jerusalem is built up as a city united together,
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
where the tribes go up, the tribes of the LORD, as a testimony for Israel, to give thanks to the name of the LORD.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
For there the thrones of judgment stand, the thrones of the house of David.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Pray for the peace of Jerusalem: “May those who love you prosper.
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
May there be peace within your walls, and prosperity inside your fortresses.”
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
For the sake of my brothers and friends, I will say, “Peace be within you.”
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
For the sake of the house of the LORD our God, I will seek your prosperity.

< مزامیر 122 >