< مزامیر 121 >

سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ] ۱ 1
Wimbo wa kwenda juu. Nayainua macho yangu nitazame vilima, msaada wangu utatoka wapi?
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. ۲ 2
Msaada wangu hutoka kwa Bwana, Muumba wa mbingu na dunia.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. ۳ 3
Hatauacha mguu wako uteleze, yeye akulindaye hatasinzia,
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. ۴ 4
hakika, yeye alindaye Israeli hatasinzia wala hatalala usingizi.
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است. ۵ 5
Bwana anakulinda, Bwana ni uvuli wako mkono wako wa kuume,
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. ۶ 6
jua halitakudhuru mchana, wala mwezi wakati wa usiku.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. ۷ 7
Bwana atakukinga na madhara yote, atayalinda maisha yako,
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. ۸ 8
Bwana atakulinda unapoingia na unapotoka, tangu sasa na hata milele.

< مزامیر 121 >