< مزامیر 121 >
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ] | ۱ 1 |
A Song of Ascents. I will lift up mine eyes unto the mountains: From whence shall my help come?
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. | ۲ 2 |
My help [cometh] from Jehovah, Who made heaven and earth.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. | ۳ 3 |
He will not suffer thy foot to be moved: He that keepeth thee will not slumber.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. | ۴ 4 |
Behold, he that keepeth Israel Will neither slumber nor sleep.
خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است. | ۵ 5 |
Jehovah is thy keeper: Jehovah is thy shade upon thy right hand.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. | ۶ 6 |
The sun shall not smite thee by day, Nor the moon by night.
خداوندتو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. | ۷ 7 |
Jehovah will keep thee from all evil; He will keep thy soul.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. | ۸ 8 |
Jehovah will keep thy going out and thy coming in From this time forth and for evermore.