مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

— Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.