< مزامیر 120 >

سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. ۱ 1
मैंने मुसीबत में ख़ुदावन्द से फ़रियाद की, और उसने मुझे जवाब दिया।
‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. ۲ 2
झूटे होंटों और दग़ाबाज़ ज़बान से, ऐ ख़ुदावन्द, मेरी जान को छुड़ा।
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ ۳ 3
ऐ दग़ाबाज़ ज़बान, तुझे क्या दिया जाए? और तुझ से और क्या किया जाए?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! ۴ 4
ज़बरदस्त के तेज़ तीर, झाऊ के अंगारों के साथ।
وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام. ۵ 5
मुझ पर अफ़सोस कि मैं मसक में बसता, और क़ीदार के ख़ैमों में रहता हूँ।
چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد. ۶ 6
सुलह के दुश्मन के साथ रहते हुए, मुझे बड़ी मुद्दत हो गई।
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند. ۷ 7
मैं तो सुलह दोस्त हूँ। लेकिन जब बोलता हूँ तो वह जंग पर आमादा हो जाते हैं।

< مزامیر 120 >